Bağdat Demiryolu: Siyasal Sonuçları Olan Bir Türk-Alman Demiryolu Projesi
| Autor: | ALPEREN, Altan |
|---|---|
| Jazyk: | turečtina |
| Rok vydání: | 2017 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | Volume: 7, Issue: 19 1-22 21. Yüzyılda Eğitim Ve Toplum Eğitim Bilimleri Ve Sosyal Araştırmalar Dergisi |
| ISSN: | 2147-0928 |
| Popis: | II. Abdülhamid kendisinden önceki padişahlar gibi ülkesinin bekası için demiryolu yatırımlarına büyük önem verdi. Devletin kalkınması ve siyasi istikrarınıkoruması için modern bir ulaşım sistemi gerekiyordu. O dönemde ülkelerin ekonomik kalkınmasında demiryollarının stratejik önemi vardı. Sultan II. Abdülhamid, uyguladığı reel politika gereği, ülkenin bekasını modernleşme faaliyetleriylesağlamaya çalışıyordu. Buna karşılık İngiltere, Fransa ve Rusya gibi büyük devletler, dağılmak üzere olan Osmanlı devletini hedef almışlardı. Osmanlı topraklarıüzerinde herhangi bir emperyalist emeli olmayan tek büyük devlet Almanya gibigörünüyordu. Bundan dolayı demiryolu imtiyazları genellikle Almanlar’a verildi.Yine de tek bir yabancı ülkeye bağımlı kalmamak için, İngiltere ve Fransa da demiryolu imtiyazlarından pay aldılar. Almanya, II. Wilhelm’in 1888 yılında imparator olmasıyla birlikte yayılmacı bir siyaset gütmeye başladı. Bunun en önemlinedeni Almanya’nın hammadde ve pazar bulma konusunda diğer Avrupa devletlerinin gerisinde kalmasıydı. Aynı döneme Osmanlı Devleti açısından bakıldığında,Almanya Osmanlı toprakları üzerinde henüz herhangi bir talebi olmayan tek devletti. Bu gerekçeler iki ülke arasında yakınlaşmanın nedeni oldu. Almanlar BağdatDemiryolu hattının yapımını kendi gizli ajandalarını gerçekleştirmek için istiyorlardı. Fakat Rusya, İngiltere ve Fransa bu projeye Ortadoğu üzerindeki çıkarlarınıtehdit ettiği gerekçesiyle hep karşı çıktılar. Yapımı 1903’ten 1940’a kadar süren veiki dünya savaşına tanıklık eden Bağdat Demiryolu, hiç bir zaman stratejik hedeflerine uygun bir şekilde kullanılamadı. Almanlar tarafından bitirelemeyen budemiryolu, kaderin bir cilvesi olarak İngilizler tarafından tamamlanmıştır.Anahtar sözcükler: Bagdat Demiryolu, II. Abdülhamit, II. Wilhelm, Petrol,OrtadoğuAbstract:Revolution in transportation, such as the railroad, aided the development ofindustrialization.Railway expansion in the Ottoman Empire could lead to the industrialization of the country. Therefore, Sultan Abdulhamid II worked out theplan for the Baghdad Railway. The name was given to the trunk line connecting Istanbul with Baghdad. The main part of the concession for building the railroad wasgranted to a German firm. The sultan hoped that this railroad would be beneficialto the Ottoman Empire and serve to bolster the power of the Ottoman Empire. Healso sponsored the Hejaz Railway to the holy places in Arabia. The geography of theOttoman Empire made it an important and strategic source for trade and commercial relations. However, the large empire struggled to control such a vast territoryfrom the center. Its railways needed rapid expansion. On the other side, the geography of the railway was rich with resources including minerals, fuel, and oil, andother raw materials. The resources of the Ottoman Empire attracted the attentionof the European powers. Sultan Abdulhamid II carefully used the rivalry amongthem to his own advantage. Until the beginning of the 20.Century, Britain, Franceand Russia had been the powers with most influence in the Ottoman Empire, butthe building of the Baghdad railway increased the German influence in Turkey. TheBaghdad Railway helped to propel Germany toward economic growth and assureGermany, as Kaiser Wilhelm II declared in 1901, “a place in the sun”. France andBritain viewed the project as a threat to their prestige in the Middle East. Britainconsidered the Baghdad railway a menace to its “imperial lifeline” to India. Therefore, it became one of the complex contributing causes of World War I. Its construction, begun in 1903, was repeatedly delayed for financial, political and technicalreasons during the pre-war period. While a large part of the Baghdad railway wasbuilt before World War I, the rail was not completed by the outbreak of war. By 1918the line was completed from Konya to Nusaybin, leaving a gap of about 300 mileson the way to Baghdad. Despite massive injections of German cash, the railway wasonly completed in 1940. The continuing development of transport systems, however, somewhat weakened the strategic importance of the line. The Golden Age ofthe Baghdad railway was over. Nostalgia, however, is still available across Turkey.Keywords: Baghdad Railway, II. Abdulhamid, II.Wilhelm, Oil, Middle East |
| Databáze: | OpenAIRE |
| Externí odkaz: |
|