BOŞANMA DURUMUNDA BİRLİKTE (ORTAK) VELÂYET
| Autor: | KURT, Leyla Müjde |
|---|---|
| Jazyk: | turečtina |
| Rok vydání: | 2018 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | Volume: 9, Issue: 2 157-186 İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi |
| ISSN: | 2146-1082 2667-5714 |
| Popis: | According to the Article 336/III of TurkishCivil Code, in the case of divorce, the custodybelongs “to the party who is given thecustody”. This provision is interpreted for a longtime as a prooffor the impossibility of joint custody in the case of divorce in Turkish law.However, after a while, in many countries legal revisions that allow for thejoint custody have been done and in many international treaties the principlethat the parents should have equal rights and obligations towards their childeven after the divorce has been adopted. These developments caused thediscussion about the possibility of the joint custody in the case of divorce inTurkish law. It is controversial whether the wording of the Article 336/III ofTurkish Civil Code is clear, whether this provision is mandatory andappropriate, whether there is a lacuna in this provision. The Court of Appeals hasbegun to recognize the foreign judgements that award joint custody after thedivorce in its latest jurisprudence. The legislator should revise the Article336/III of Turkish Civil Code which regulates the problem of custody afterdivorce by taking the international treaties signed by Turkey and the principleof the best interests of the child into consideration. The legislator shouldallow for the joint custody after divorce in cases where the interest of thechild requires this solution. TMK. m. 336 f. 3’e göre, evlilik birliğininboşanma ile sona ermesi halinde velâyet “çocukkendisine bırakılan tarafa aittir.” Bu düzenleme uzun süre boyunca Türkhukukunda boşanma durumunda velâyetin ana veya babadan ancak birineverilebileceği, boşanmadan sonra ana babanın velâyeti birlikte kullanmalarınınmümkün olmadığı biçiminde yorumlanmıştır. Bununla birlikte, zamanla pek çokülkede boşanmadan sonra birlikte velâyete imkân tanıyan yasal değişiklikleryapılması, çeşitli uluslararası hukuk metinlerinde ana babanın boşanmadan sonrada çocuk üzerinde eşit hak ve yükümlülüklere sahip olması esasınınbenimsenmesi, Türk hukukunda da boşanmadan sonra birlikte velâyetin mümkün olupolamayacağı tartışmasını beraberinde getirmiştir. Boşanmanın ardından velâyetintek başına ana veya babadan birine verilmesinin dayanağı olarak görülen TMK. m.336 f. 3 hükmünün lâfzının açık olup olmadığı, bu hükmün emredici olupolmadığı, emredici ise isabetli bir düzenleme olup olmadığı, hükümde kanunboşluğu bulunup bulunmadığı meseleleri tartışmalıdır. Yargıtay soniçtihatlarında boşanmadan sonra ana babanın çocuk üzerinde birlikte velâyethakkına sahip olabileceğine ilişkin yabancı mahkeme kararlarının tanınmasıyönünde kararlar vermeye başlamıştır. Kanun koyucunun boşanmadan sonra velâyetmeselesini düzenleyen TMK. m. 336 f. 3 hükmünde tarafı olduğumuz uluslararasıandlaşmaları ve çocuğun üstün yararı ilkesini göz önünde tutarak değişiklikyapması ve çocuğun üstün yararının gerektirdiği durumlarda birlikte velâyeteimkân tanıması en isabetli çözüm olacaktır. |
| Databáze: | OpenAIRE |
| Externí odkaz: |
|