The Comparison of Institutional Frameworks Regarding Risk Management for Conservation of Cultural Heritage by Focusing on UNESCO World Heritage Sites: The Cases of the UK, Japan and Turkey
Autor: | ULUÇ, Aynur, ŞENOL-BALABAN, Meltem |
---|---|
Jazyk: | angličtina |
Rok vydání: | 2019 |
Předmět: | |
Zdroj: | Volume: 3, Issue: 2 247-267 Resilience |
ISSN: | 2602-4667 |
Popis: | Bu çalışmanın amacıbaşka ülkelerdeki doğal, insan-kaynaklı ve kurumsal tehlikelere maruz UNESCODünya Mirası Alanları’nın (bundan böyle DMA) yönetimiyle ilgili farklı kurumsalçerçeveleri Türkiye ile karşılaştırmalı olarak incelemektir. Bunu yaparken aynızamanda bu alanları tehdit eden faktörlerin ortaya konulması amaçlanmıştır. Bukapsamda, öncelikle kültürel mirasın risk yönetimi ile ilişkili olarakkorunması konusundaki uluslararası gündem tartışılmıştır. Daha sonra Japonya,Birleşik Krallık ve Türkiye olmak üzere 3 farklı ülke kültürel mirasalanlarının korunmasında risk yönetiminin nasıl dikkate alındığı konusundaincelemeye tabi tutulmuştur. DMA’ları tehdit eden faktörlerin aynı zamandakurumsal yaklaşımlarla olan ilişkisi konusuna değinirken Koruma Durum RaporlarıBilgi Sistemi’nden (bundan sonra KDS) faydalanılmıştır. Bu incelemeler göstermiştirki Birleşik Krallık örneğinde, 31 UNESCO DMA arasında, 2'si doğal faktörlerden,18'i insan kaynaklı faktörlerden ve 14'ü de kurumsal faktörlerden kaynaklanantehditlere maruzdur. Japonya örneğinde, 21 DMA'dan 3'ü doğal faktörlerden, 3'üinsan kaynaklı faktörlerden ve 4'ü kurumsal faktörlerden dolayı tehditaltındadır. Türkiye örneğinde de, 17 DMA'dan 3'ü doğal faktörler, 4'ü insankaynaklı faktörler ve 7’si kurumsal faktörler nedeniyle tehditlere maruzkaldıkları gözlemlenmektedir. Üç ülkedeki örnekler arasında yapılan bukıyaslamada, risk yönetimi ve kültürel mirasın korunması için üç farklıkurumsal sistem bulunduğunu unutmamak gerekir. Bu çalışmada da, bu sistemlerarasındaki benzerlikler ve farklılıklar incelenmiş, bu sistemlerin artıları veeksileri tartışılmıştır. Bu çalışmanın kapsamı araştırmayı sadece 3 ülkeörneğiyle sınırlandırılmıştır, dolayısıyla Asya, Avrupa ve Anadolu’dan birerörnek olmak üzere yapılan bu incelemenin sonuçlarını başlangıç niteliğindekabul etmek anlamlıdır. İleriki çalışmalarda örnek sayısının artırılması ileDMA alanlarındaki risklerle mücadeledeki kurumsal çerçevedeki çözümlerin birizgesi elde edilebilecektir. The aim of this studyis to investigate different institutional frameworks that deals with themanagement of UNESCO World Heritage Sites (hereafter WHS) under the threats ofnatural and technological hazards in other countries in comparison with Turkey.While doing this it is also aimed to figure out the factors that threat thosesites. In this regard, first of all the international agenda regarding theconservation of cultural heritage in relation to risk management are discussed.Then, three different countries; namely Japan, U.K. and Turkey are examinedwith respect to how they consider ‘risk management’ for the conservation ofcultural heritage sites. In addition to that, while explaining about therelationships between institutional approaches and factors that UNESCO WHS ofthose countries are exposed to ‘State of Conservation System’ (hereafter SOC)has been used. According to this investigation it is showed that in the UKcase, among 31 UNESCO WHS, 2 of them are facing threats due to natural factors,18 of them are exposed to threats because of human-induced factors and 14, outof 31 are subject to threats due to institutional factors. In Japan case, 3 of21 World Heritage Sites are faced with threats because of natural factors, 3 ofthem are exposed to human-induced factors and 4 are subject to institutionalfactors. In the case of Turkey, it is observed that 3 of 17 WHS are faced withhazards because of natural factors, 4 are subject to human-induced threats and7 of them are exposed to institutional factors. However, among instances inthree countries, it should be noted that there are three differentinstitutional systems for risk management and the conservation of culturalheritage. In this study those institutional systems have been investigated withtheir pros and cons as well as similarities and differences. In the scope ofthis article the investigation has been limited to only 3 case countries sothat the result should be accepted as preliminary covering cases from Asia,Europe and Anatolia. Further studies could extend the number of casesinvestigated in order to have a spectrum of solutions in institutionalframework for dealing with risks in WHS. |
Databáze: | OpenAIRE |
Externí odkaz: |