Bi̇r Montaj ve Düzenleme Prati̇ği̇ Olarak Oyuncu Dramaturjisi
| Autor: | ALTUN, Hakan |
|---|---|
| Jazyk: | turečtina |
| Rok vydání: | 2019 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | Issue: 28 31-54 Tiyatro Eleştirmenliği ve Dramaturji Bölümü Dergisi |
| ISSN: | 1303-8605 2687-4636 |
| Popis: | The aim of this study is twofold. Firstly, it attempts to discuss the background and fault lines of actor’s dramaturgy by making rounds its basic moments since acting established as art. Actor’s dramaturgy involves and reflects the power relations, struggles and negotiations of field of acting. Actor’s dramaturgy, as a fundamental component of pre-performance stage, is shaped under the hegemony of director and indicates the struggles over the dominant meaning, beside struggle proceeds in favour of liberation of actor against authority of director. Secondly, it claims that both acting and actor’s dramaturgy that formed in part-whole dialectics is the practice of segmentation, selection, editing and montage. The conceptual tool kit of cinematography is used for discussions on acting and dramaturgy to transgress the margins between theatre and cinema. Mamet’s suggestion on acting/actor’s dramaturgy is about using montage directly and gives autonomy to actors. Indicating the edge of director-based paradigm makes his method important in this context. Bu çalışma, bir sanat alanı olarak kurulmasından itibaren, oyunculuğun temel uğraklarını ziyaret ederek oyuncu dramaturgisinin serüvenini tartışmayı hedeflemektedir. Oyuncu dramaturgisi, oyunculuk alanındaki iktidar ilişkilerinin, mücadele ve müzakerelerin izini içinde barındırır. Yönetmenin hegemonyası altında şekillenen oyuncu dramaturgisi, ağırlıklı olarak performans öncesi hazırlık aşamasının temel unsurlarından biridir ve başat anlamı ayrıcalıklı kılmak için anlam üzerinde gerçekleşen mücadeleye/müzakereye işaret eder. Bu alandaki mücadele, yönetmenin otoritesini ihlal eden oyuncunun özgürleşmesi lehinde sürmektedir. Bu çalışma diğer yandan, gerek oyunculuğun gerekse oyuncu dramaturgisinin, kesintisiz bir biçimde karakter yaratma pratiği değil, her halükarda (tartışılan bütün yaklaşım ve metotlarda olduğu gibi) parça bütün diyalektiğiyle şekillenen bir parçalara ayırma, seçme, düzenleme ve kurgu pratiği olduğunu ileri sürmektedir. David Mamet’in önerdiği güzergah, kurguyu oyunculukta/oyuncu dramaturgisinde doğrudan bir yöntem olarak kullanırken, oyuncuya tanıdığı özerklikle, yönetmen merkezli paradigmanın sınırına gelindiğini de ortaya koyar. |
| Databáze: | OpenAIRE |
| Externí odkaz: |
|