Edirnevî’nin Ṭabaḳātü’l-Müfessirîn Adlı Eserinin Tefsir Tabakat Literatüründeki Yeri
Autor: | ÇİÇEK, Mehmet, YAZICI, Burhan |
---|---|
Jazyk: | turečtina |
Rok vydání: | 2020 |
Předmět: | |
Zdroj: | Volume: 22, Issue: 41 115-142 Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi |
ISSN: | 2146-9806 1304-6535 |
Popis: | The field, which has acquired the subject of scientific accumulation as a result of the activities on the Qur’an, is the history of tafsir, which is one of the sub-branches of tafsir. It is possible to divide the works related to the history of tafsir, which contains different types of writing, into two different categories in terms of content and method. In terms of content, history of tafsir studies can be divided into two parts as detached and non-detached works. In terms of method, they are binary based on tabaqat and echo centered works or a tripartite classification was created by adding one more title encyclopedic commentary in the form of historical works. In this article, Ahmed b. Muhammed al-Edirnevī (d. after 1095/1684) whose work was named Ṭabaqāt al-Mufassirīn which in terms of content detached, and in terms of method tabaqat kind of tafsir historical works have been subjected to examine. First of all, the concepts of tabaqat and tabaqāt almufassirīn and in general the pre-Edirnevî tabaqat literature will be touched. Then information about the author will be given; in the following, copies of the work, sources, method and its relationship with tafsir tabaqat literature will be examined. Finally, information was given about the works of Giritli Sirri Pasha (d. 1895), Bergamali Cevdet Bey (d. 1926) and Omer Nasuhi Bilmen (d. 1971), who continued the system of Edirnevī, and their relations with Edirnevī’s method. [You may find an extended abstract of this article after the bibliography.] Kur’ân üzerine yapılan faaliyetler neticesinde ortaya çıkan ilmi birikimi araştırma konusu edinen alan, tefsir ilminin alt dallarından biri olan tefsir tarihidir. Farklı telif türlerini barındıran tefsir tarihiyle ilgili eserleri muhteva ve yöntem açısından ikili tasnife tabi tutmak mümkündür. Muhteva bakımından tefsir tarihi çalışmaları, müstakil olan ve müstakil olmayan eserler şeklinde iki kısma ayrılabilir. Yöntem bakımından ise tabakât türü ve ekol merkezli eserler şeklinde ikili ya da ansiklopedik tefsir tarihi eserleri şeklinde bir başlık daha eklenerek üçlü bir tasnif oluşturulabilir. Bu makalede muhteva bakımından müstakil; yöntem bakımından ise tabakat türü tefsir tarihi eserlerinden Ahmed b. Muhammed el-Edirnevî’nin (ö. 1095/1684’ten sonra) Ṭabaḳâtü’l-Müfessirîn adlı eseri konu edilecektir. Önce tabakât ve tabakâtü’l-müfessirîn kavramlarına ve genel hatlarıyla Edirnevî öncesi tefsir tabakât literatürüne değinilecektir. Ardından müellif hakkında bilgi verilecek; devamında eserin nüshaları, kaynakları, metodu ve tefsir tabakat literatürüyle ilişkisi incelenecektir. Son olarak Edirnevî’nin sistemini sürdüren Giritli Sırrı Paşa (ö. 1895), Bergamalı Cevdet Bey (ö. 1926) ve Ömer Nasuhi Bilmen’in (ö. 1971) eserleri ve Edirnevî’nin yöntemiyle ilişkileri hakkında bilgi verilecektir. |
Databáze: | OpenAIRE |
Externí odkaz: |