A REVISION REQUIREMENT IN TURKISH DIVORCE LAW
| Autor: | Oktay Özdemir, Saibe |
|---|---|
| Rok vydání: | 2016 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | Volume: 35, Issue: 1 29-46 Milletlerarası Hukuk ve Milletlerarası Özel Hukuk Bülteni |
| ISSN: | 1308-0385 |
| Popis: | Türk boşanma Hukuku 1998 yılında kanuna eklenen ve anlaşmalı boşanmaya ve eğer reddedilenbir dava varsa üç yıllık fiili ayrılığa dayalı boşanmaya imkân veren hükümler dışındaana hatlarıyla 1926 yılında kabul edilen Medeni Kanundaki gibi varlığını sürdürmektedir.Kusur esasına ve özel sebeplerin varlığına dayalı olan bu sistem Avrupa ülkelerinde vekanunumuzu aldığımız İsviçre’de terkedilmiştir. Boşanma hukuku düzenlenmesinde esassorumluyu aramaktan çok, boşananların sosyal açıdan ayakta tutulmalarına önem verilmesidaha doğrudur. Boşanmanın sonuçlarının adil bir şekilde düzenlenmesi ve çocuklarınmenfaatlerinin gözetilmesi şartıyla boşanmanın ya anlaşmalı ya da ayrı yaşamaya dayalıbir sistemle düzenlenmesi yerinde olacaktır. The divorce system prescribed by the Turkish Civil Code conserve the main principlesenunciated by the former Civil Code of 1926 with exception of the amendment dated 1998which introduced the divorce based on the mutual accord des spouses and on the actualand continuous separation following rejection of a divorce case; whereas such systembased on specific causes and fault of spouses has been abandoned by European countriesincluding Switzerland on which the Turkish civil law constructed. A divorce system mustconcentrate on the social strengthening of the divorced spouses rather than the pursuitof culpable. Provided that the consequences of the divorce is equitably regulated and theinterest of children is preponderant, it should be adopted a new divorce system relying onthe mutual consent of spouses and/or the actual and continuous separation. |
| Databáze: | OpenAIRE |
| Externí odkaz: |
|