Politics of Visibility in Jerusalem: Ottoman Order Awards (1872-1917)

Autor: AYDIN, Ali İhsan
Jazyk: turečtina
Rok vydání: 2021
Předmět:
Zdroj: Issue: 10 38-56
Filistin Araştırmaları Dergisi
ISSN: 2587-1862
Popis: 19. yy. diplomasisinin taltif araçlarından biri olarak kullanılan nişanlar, tüm dünyada olduğu gibi Osmanlı devleti tarafından da yaygın bir şekilde kullanıldı. Modern dönemde, diplomaside daha etkin olmak ve görünürlüğü arttırmak amacıyla ortaya çıkan Osmanlı nişanları 19. yüzyılın ortasında standart şekil ve hüviyete bürünerek, bürokrasinin çeşitli kademelerindeki memurların göğsünü süslemeye başladı. Bu doğrultuda ilk kez nizamnamesiyle birlikte ihdas edilen Mecîdî Nişanı, alt kademe ve taşradaki memurlar, statü verilmek istenen şahıslar ve devletçe takdir edilen kişilere verilmeye başlandı. 1872’de müstakil mutasarrıflık statüsüyle doğrudan Dahiliye Nezareti’ne bağlanan Kudüs’te memur, eşraf ve diğer önde gelen kişiler de gerek Mecîdî Nişanı ve gerekse sonradan ihdas edilen Nişan-ı Osmânî gibi farklı nişanlar ile taltif edilmekteydi. Nişanlar devlet tarafından standart prosedürlerle memur ve askerlere belli bir hiyerarşide verilirken şehrin eşrafı, yabancı konsoloslar ve Gayrimüslim cemaat ileri gelenlerine ise özel gerekçelerle ve bulundukları mevkiler dikkate alınarak gönderiliyordu. 1872-1917 arasındaki süreçte İstanbul’dan Kudüs’e gönderilen nişanların sayısı kimi dönemlerde çok azalırken kimi dönemlerde ise oldukça artmaktaydı. Dönemlere göre nişan sayılarındaki bu değişimin nedenleri merkezi politikalarla doğru orantılıydı. Padişah değişimleri, savaş durumları ve bölgesel politikaların değişimi, yürütülen nişan prosedürlerinin sayısını etkiliyordu. Hatta Kudüs örneğine bakıldığında, oraya son dönemlerde gönderilen mutasarrıfların profilleri de nişan sayılarındaki artışa etki etmişti. Çünkü taşraya gönderilen nişanlar, çoğu kere mutasarrıfların talebi üzerine ve ilgili mercilerin onayı ile gönderilirdi. 19. yüzyılın ikinci yarısından itibaren merkezden Kudüs’e, sayısı artarak gönderilen nişanlar memurların ve oradaki önemli kişilerin devlete bağlılığının arttırılması amacına yönelikti. Kudüs ve civarında daha görünür olmak isteyen merkezi yönetim, nişan taltiflerini bu amaçlarla etkin bir şekilde kullandı.
Orders which were used as one of the awarding tools of diplomacy of 19th century were widely used by the Ottoman Empire as well as all over the world. Ottoman orders, which emerged in the modern era in order to be more effective in diplomacy and increase visibility, took on a standard shape and identity in the middle of the 19th century and began to adorn the chests of officials at various levels of the bureaucracy. In this direction, Order of the Medjidi, which was created for the first time with its regulations, started to be given to low-level and provincial officials, persons to whom status is to be ascribed, and those who has benefited for the state. In Jerusalem, which was directly centralized to The Ministry of the Interior (Dahiliye) with the status of independent mutasarrıflık (district) in 1872, civil servants, notables and other notable persons were also awarded with both the Order of the Medjidi and the other orders like Order of the Osmani, which were created later. While orders were given to civil servants and soldiers in a certain hierarchy with standard procedures, orders were sent to the notables of the city, foreign consuls and non-Muslim community leaders for special reasons and considering their positions. In the period between 1872-1917, the number of orders sent from Istanbul to Jerusalem district were very few in some periods, while in other periods were being able to quite intense. The reasons for this change in the number of orders according to the periods were directly proportional to the central policies. The number of order procedures were affected from changes of sultan, warfare and regional policy changes. In fact, in case of Jerusalem, the profiles of the governors who were sent there late Ottoman Period also affected the increase in the number of orders. Because, the orders sent to the provinces were often sent upon the request of the governors and with the approval of the central authorities. Beginning from the second half of the 19th century, the orders sent from the center to Jerusalem with increasing numbers were aimed at increasing the loyalty of both the officials and the important people to the state. The central government, which wanted to be more visible in Jerusalem and its environs in the late Ottoman Empire, effectively used the order awards for these purposes.
Databáze: OpenAIRE
Externí odkaz: