Hicâbî ve Pend-i Sa‘îd’i
| Autor: | KILIÇARSLAN, Orhan |
|---|---|
| Jazyk: | turečtina |
| Rok vydání: | 2021 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | Volume: 5, Issue: 1 519-568 Akademik Dil ve Edebiyat Dergisi |
| ISSN: | 2618-6349 |
| Popis: | As a genre of verse, nasihatnames are works that aim to teach general moral values to all segments of the society, starting with the individual. Apart from the differences in form, nasihatnames, which are one of the works that are found in every literature, can be followed from the early periods in Turkish literature. Relations with Persian, especially in the classical period, paved the way for important interactions in the genre of nasihatname. The many translations of Feridüddin Attar’s (d. 1221) Pendname and translation of these works are examples of this situation. These interactions, which initially continued in form and content, started to give successful and original examples in time in parallel with the Turkish literature’s own period and needs.A copy of this work of Nâbî (d. 1712), who gave one of the most important examples of the genre with his work titled Hayriyye / Hayrî-nama, written for his son Ebu’l-hayr Mehmed Çelebi, was written in the continuation of another nasihatname named Pend-i Sa‘îd. As a result of the investigations, it was thought that this nasihatname could have been written by a poet who used the pseudonym Hicabi. Based on the copies of the work, the text of the nasihatname created and information on the form and content features of the work was presented through this text. Bir nazım türü olarak nasihatnâmeler, genel ahlâkî değerleri bireyden başlayarak toplumun her kesimine öğretme amacı güden eserlerdir. Her edebiyatta şekil farklılıkları bir yana bırakıldığında örneklerine rastlanan eserlerden olan nasihatnâmeler, Türk edebiyatında da erken dönemlerden itibaren izlenebilmektedir. Klasik dönemde özellikle Farsça ile olan münasebetler, nasihatnâme türünde de önemli etkileşimlerin olmasına zemin hazırlamıştır. Feridüddin Attar’ın (öl. 1221) Pendnâmesi’nin pek çok tercümesinin yapılmış olması ve bu eserlerin çoğaltılması bu durumu gösteren örneklerdendir. Başlangıçta şekil ve içerik olarak devam eden bu etkileşimler, zaman içinde Türk edebiyatının kendi dönem ve ihtiyaçlarına paralel bir şekilde başarılı ve orjinal örnekler vermeye başlamıştır.Oğlu Ebu’l-hayr Mehmed Çelebi için yazdığı Hayriyye/Hayrî-nâme adlı eseri ile türün en önemli örneklerinden birini veren Nâbî’nin (öl. 1712) bu eserinin bir nüshası devamına Pend-i Sa‘îd adlı bir başka nasihatnâme yazılmıştır. İncelemeler neticesinde bu nasihatnâmenin Hicâbî mahlasını kullanan bir şair tarafından yazılmış olabileceğine ilişkin değerlendirmeler yapılmıştır. Eserin tespit edilen nüshalarından hareketle nasihatnâmenin metni oluşturulmuş ve oluşturulan bu metin üzerinden eserin şekil ve muhteva özelliklerine ilişkin bilgiler sunulmuştur. |
| Databáze: | OpenAIRE |
| Externí odkaz: |
|