Allegory in the Classical Turkish Literature: Is it a Genre, or a Style?

Autor: AÇIL, Berat
Rok vydání: 2014
Předmět:
Zdroj: Volume:, Issue: 37 145-167
Divan: Disiplinlerarası Çalışmalar Dergisi
ISSN: 1309-6834
Popis: Bir şey söylerken başka bir şey kastetmek anlamına gelen alegori Türk edebiyatında pek fazla araştırılmış değildir. Aydınlanma öncesi dönemin başat anlatma biçimi olarak telakki edebileceğimiz alegorik anlatım, klasik edebiyatlar içinde en çok klasik Türk edebiyatında kullanılmıştır. Mecaz ve sembol gibi anlam açısından alegoriyle karıştırılan kimi kavramlar vardır. Dolayısıyla alegorinin kavramsal çerçevesinin açık hâle getirilmesi gerekmektedir. Bu makalenin temel amacı, Türk akademisinde neredeyse hiç ele alınmamış olan alegorinin tür mü, tarz mı olduğu meselesini tartışmaktır. Teşhis, iç çatışma, arayış, zamansal ve mekânsal müphemiyet, tenasüp, çokanlamlılık, metinlerarasılık gibi alegoriyi bir tür olarak düşünmemize olanak sağlayan ortak özelliklerine rağmen konu bütünlüğünden yoksun olduğu için alegorinin bir tarz olarak değerlendirilmesinin daha isabetli olacağı düşünülebilir
Allegory, the art of saying something while meaning another, has rarely been studied in Turkish literature. Considered as a discursive apparatus of the pre-Enlightenment period, allegory is used in Turkish literature more than any other literature. Some concepts such as metaphor, symbol etc. are confused with allegory. Thus, the conceptual framework of allegory should be clarified. The main objective of this article is to discuss whether allegory is a genre or a style, which has almost never been an academic issue in Turkey. In spite of its common characteristics that make possible to think allegory as a genre, such as personification, “bellum intestinum” (internal conflict), quest, temporal and spatial vagueness, proportion, polysemy and intertextuality, it will be more accurate to evaluate allegory as a style because of its lack of thematic integrity.
Databáze: OpenAIRE
Externí odkaz: