Mahiyeti, İmkân ve Sınırlılıkları Açısından Bilimsel Tefsir
| Autor: | BAYSAL, Sıddık |
|---|---|
| Jazyk: | turečtina |
| Rok vydání: | 2019 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | Volume: 3, Issue: 2 226-266 Tefsir Araştırmaları Dergisi |
| ISSN: | 2587-0882 |
| Popis: | First of all, this study argues that there is a relationship between scientific exegesis and the science of exegesis that originates from the nature of knowledge and that it takes the basic reference from scientificexegesis. According to this understanding, the information that the sciences, whose subject or object is thesame but unifying elements are different, accept as a priori or that they produce within their own systems,are necessarily related to each other, since they constitute different aspects of a single whole Therefore,they can give complete information about the researched area only when they have a healthy interaction.For example, sciences that subjects human from different perspectives, can only tell human from theirown perspective. These sciences can only give a comprehensive perspective about human beings whenthey communicate in a healthy way and the data they present to us is arranged to complement each other.In terms of this approach, which assumes that knowledge has an essential relationship with being, thescience of tafsīr is a science that examines the expansions of the Absolute being to history. Its subject isthe words and sentences of the Qur'an. Unlike other sciences working on the same subject, the science ofTafsīr examines the words and sentences of the Qur'an divine purpose. Its investigations are within theframework of the states of words. Therefore, Tafsīr is a descriptive science. The interaction of the scienceof Tafsīr with the positive sciences should take place in accordance with the nature and total pedestals ofthe tafsīr formulated in this definition. The point where positive sciences and the Qur'an intersect in termsof subject matter is the kawnī verses which are about the formation and process of existence creation. Inthis case, there is a knowledge-object contact based relationship between science of Tafsīr and positivesciences. To the extent permitted by interdisciplinary relationships and standards, this relationship is themain reference of scientific exegesis. In summary, scientific exegesis is one of the many manifestations ofthe interdisciplinary phenomenon in the context of Tafsīr Öncelikle ifade etmek gerekir ki bu çalışma, bilimsel tefsir ile tefsir ilmi arasında bilginin doğasından kaynaklanan bir ilişkinin var olduğu ve bilimsel tefsirin temel referansını buradan aldığı tezini savunmaktadır.Bu anlayışa göre konusu aynı fakat cihet-i vahdeleri farklı olan bilimlerin önsel olarak kabul ettikleri veyakendi sistemleri içinde ürettikleri bilgiler, aslında tek bir bütünün farklı veçhelerini oluşturdukları için, zorunlu olarak birbirileriyle ilişkilidirler. Dolayısıyla araştırdıkları alanla ilgili bütünlüklü bilgiyi de ancak sağlıklı bir etkileşime geçtikleri zaman verebilirler. Örneğin psikoloji, fizyoloji, anatomi, tıp gibi konusu farklıaçılardan insan olan bilimler, insanı ancak kendi açılarından anlatabilirler. Oysa bu tür anlatımlar, zihnimizde insanın tam imajını oluşturabilmemiz için tek başlarına yeterli değillerdir. Bu bilimler, ancak sağlıklı birşekilde iletişime geçtiklerinde ve bize sundukları veriler birbirini bütünleyecek şekilde düzenlendiğinde,insan hakkında kuşatıcı bir perspektif verebilirler.Bilginin varlıkla özsel bir ilişkisinin olduğunu kabul eden bu yaklaşım açısından tefsir ilmi de Mutlak varlığın tarihe açılımlarını inceleyen bir ilimdir. Konusu, Kur’an’ın lafızları ve ibareleridir. Aynı konu üzerindeçalışan diğer ilimlerden farklı olarak Tefsir ilmi, Kur’an lafız ve ibarelerini ilahi murada delaletleri cihetiyleinceler. Onun incelemeleri lafızların ahvali çerçevesindedir. Dolayısıyla Tefsir, betimleyici bir ilimdir. Tefsirilminin pozitif bilimlerle etkileşimi, bu tanımda formüle edilen tefsirin mahiyeti ve külli kaideleri doğrultusunda gerçekleşmelidir. Pozitif bilimlerle Kur’an’ın konu bakımından kesiştikleri nokta, kevnî (varlığınoluşumu ve seyri hakkındaki) ayetlerdir. Bu durumda Tefsir ilmi ile pozitif bilimler arasında bilgi-nesneirtibatına dayalı bir ilişki vardır. Disiplinler arası ilişkilerin izin verdiği ölçüde ve standartlarda, yürütülmesigereken bu ilişki, bilimsel tefsirin temel referansını oluşturmaktadır. Ancak bu süreçte bilimsel tefsirdenmaksadın Kur’an lafız ve ibarelerinin delaletlerini açıklamak olduğu esasına riayet edilmeli, hiçbir bilimdiğerinin yerine konmamalıdır. Hâsılı bilimsel tefsir, disiplinler arası olgusunun Tefsir ilmi bağlamındakipek çok tezahüründen biridir. |
| Databáze: | OpenAIRE |
| Externí odkaz: |
|