al-Tirmidhī's Method of Tafsīr of the Qur’ān (Specific to Abwāb al-Tafsīr)

Autor: ATA, Mehmet Mahfuz
Jazyk: turečtina
Rok vydání: 2022
Předmět:
Zdroj: Volume: 6, Issue: 2 555-577
The Journal of Tafsir Studies
Tefsir Araştırmaları Dergisi
ISSN: 2587-0882
Popis: Erken dönem hadis eserlerinin “Kitâbü’t-tefsir" bölümlerinde bulunan tefsir rivâyetlerinin Kur’ân’ın anlaşılmasına hangi yönden katkıda bulunduğu ve nasıl bir tefsir metodu izlediği araştırma konusunu oluşturmuştur. Bu nedenle çalışmada, Tirmizî’nin (ö. 279/892) “Ebvâbu’t-Tefsiri’l-Kur’ân” bağlamındaki tefsir rivâyetlerinde takip ettiği Kur’ân tefsir yöntemi ele alınmıştır. Zira Tirmizî, tefsire dair rivâyetleri Câmi’ adlı eserinde ayrı bir bölümde toplayan muhaddislerin önde gelenlerindendir. O, Câmi’i’nde, Eb-vâbü’t-Tefsiri’l-Kur’ân, Fezâilu’l-Kur’ân ve Kıraât bölümlerine yer vermiştir. Tirmizî, bazı sûreler hariç Mushaf tertibine göre ve tekrarlarla birlikte ilgili rivâyetleri tefsir bölümüne almıştır. Tefsir kısmı 44. bö-lüm olup konularına göre (ale’l-ebvâb) tertip edilmiştir. Tirmizî, bâb başlıklarının oluşturulmasında âyet-lerden çok az sayıda yararlanmış; âyetlerden fikhî çıkarımlarda bulunmuş ve tefsir bölümüyle ilgili daha çok sahabenin önde gelenleriyle, tâbiînden gelen bazı nakillere yer vermiştir. Tirmizî, Tefsir Bölümünde isnad ve raviler hakkında çeşitli değerlendirmelerde bulunmuş, raviler hakkında yapılan tartışmalara de-ğinmiş, ihtilaflı durumlarda ise tercih yapmıştır. Naklettiği âyetlerle ilgili bazı açıklamalar yapmış ve kimi zaman bunların farklı tariklerine işaret etmiş, ilgili rivâyetlerin varyantlarını ve illetlerini belirtmiştir. Tefsirle ilgili konularda rivâyet metodunu kullanan ve hadisçi kimliğini yorumlarına yansıtan Tirmizî’nin tefsir bölümü, metod ve muhteva bakımından ele alınmış ve eserin genel niteliklerine değinilmiştir. Bu bağ-lamda tefsir ilmini ihtiva eden bölümlerin bulunması ve birçok özgün vasfı nedeniyle Câmi‘i’n tefsir bâbı, incelenmeye değer bulunmuştur. Tirmizî’nin Cami’i, zaman zaman Buhârî’nin Sahih’i (ö. 256/870) ile mukayese yapılmıştır. Hadis kitaplarında ilk müstakil tefsir bölümlerinin yazma geleneğinin Sa’id b. Mansûr (ö. 227/842) ile başlayıp Buhârî ve Tirmizî ile devam ettirildiği söylenmiştir. Müslim’in Sahih’i (ö. 261/875), al-Nasā’ī’s (ö. 303/915) es-Sünenü’l-Kübrâsı ve Tirmizî’nin Câmi‘i’nde olduğu gibi ilk dönem bazı hadis külliyatında tefsir bölümlerine yer verilmiştir. Döküman analizi yönteminin kullanıldığı bu çalışmada, Tirmizî’nin Kur’ân’ı yorumlama, âyetlerin lafzî özelliklerine ait rivâyetleri belirtme, hadis usulü-ne dair açıklama yapma, hadislerin sıhhat derecelerini belirtme, fıkhî görüşlere yer verme, cerh-ta’dîl ve sened tenkidini yapma gibi hususlardan dolayı Tirmizî’nin Tefsir Bölümündeki Kur’ân tefsir anlayışının özgün niteliklere sahip olduğu kanaatine varılmıştır.
The way in which the tafsīr narrations in the "Kitāb al-tafsīr" sections of the early ḥadīth works contri-buted to the understanding of the Qur’ān and what kind of tafsīr method they followed constituted the subject of research. For this reason, in the study, the Qur’ānic tafsīr method followed by al-Tirmidhī (d. 279/892) in the tafsīr narrations in the context of "Abwāb al-tafsīr al-Qur’ān" is discussed. Because al-Tirmidhī is one of the leading ḥadīth scholars who collected the narrations about tafsīr in a separate section in his work called al-Jāmi‘ al-ṣaḥīḥ. In al-Jāmi‘, he included the chapters of Abwāb al-tafsīr al-Qur’ān, Fadā’il al-Qur’ān and al-Qirā’a. al-Tirmidhī, except for some sūrahs, included the relevant narra-tions according to the scheme of al-Muṣḥaf and with repetitions. The tafsīr section is the 44th chapter and is arranged according to its subjects (ʻAlá al-abwāb). al-Tirmidhī made very few use of the verses in the creation of the titles of the bāb/chapters; He made juridical inferences from the verses and included some quotations related to the tafsīr section, mostly from the leading figures of the Companions and the Successors. In his Tafsīr Section, al-Tirmidhī made various evaluations about isnād (chains of transmission) and narrators, touched on the debates about the narrators, and made choices in contro-versial cases. He made some explanations about the verses he narrated and sometimes pointed out their different chains and indicated the variants and defects of the relevant narrations. The tafsīr section of al-Tirmidhī, who used the narration method in matters related to tafsir and reflected his muhaddith identity in his interpretations, was discussed in terms of method and content, and the general characte-ristics of the work were mentioned. In this context, due to the presence of chapters containing the science of tafsīr and its many unique qualities, the tafsīr section of al-Jāmi‘ was found worthy of exami-nation. al-Tirmidhī's al-Jāmi‘ has been compared from time to time with al-Bukhārī's al-Ṣaḥīḥ(d. 256/870). It is said that the tradition of writing the first independent tafsīr chapters in ḥadīth books began with Ṣaʻīd ibn Manṣūr (d. 227/842) and continued with al-Bukhārī and al-Tirmidhī. Tafsīr chap-ters are included in some early ḥadīth corpus, such as Muslim's al-Ṣaḥīḥ (d. 261/875), al-Nasāî’s (d. 303/915) al-Sunan al-kubrā and al-Tirmidhī's al-Jāmi‘. In this study, where the document analysis method is used, it is concluded that al-Tirmidhī's understanding of the Qur’ānic tafsīr in the Tafsīr Section of al-Tirmidhī has unique qualities due to issues such as interpreting the Qur’ān, specifying the narrations belonging to the literal characteristics of the verses, making explanations about the methodology of ḥadīth, specifying the degree of authenticity of the traditions, including juridical opinions, making jarh andta‘dīl and criticism of sanad (chain).
Databáze: OpenAIRE
Externí odkaz: