ИСПОЛЬЗОВАНИЕ СЛОВА СВЯТОЙ В ЛИНГВИСТИЧЕСКОЙ КОНЦЕПЦИИ

Autor: MANSUROV, N.
Jazyk: kazašština
Rok vydání: 2020
Předmět:
Zdroj: Issue: 100 10-21
Türkoloji
ISSN: 1727-060X
2664-3162
Popis: Мақалада тіл тарихында кең қолданыс тапқан «әулие» сөзінің тілдік ұғымдағы мағыналық сипаты қарастырылған. Негізге алынған материалдар тілдік деректер бойынша сараланған. Талдау барысында сөздің терминдік, діни, лингвистикалық ұғымдары қаралып, мағыналық тұрғыда қолданылуы және тарихи кезеңдердегі өзгерісі, тілімізде орын алған лексикалық ұғымы мен атқарған қызметі қарастырылған. Сондай-ақ әулие сөзінің жалпыхалықтық қолданыста айналымға енуі, әдеби нұсқасы мен дыбыстық тұрғыда сөйлеу нормасына орай қалыптасуы қамтылған. Сөздің жазба тілден орын алуы мен мағыналық сипаты айқындалған. Әрі әулие сөзінің бүгінде айтылуда белсенді (актив) сөздердің қатарына кірмесе де, тарихи жыр-дастандарда жиі кездесетін кірме сөздің бірі екендігі айтылған. Автор қандай сөз болмасын ол өзге тілге енген кезде мағыналық әрі тұлғалық жағынан өзгеріске түсіп, бейімделетінін, тілде қаншалықты белсенді айналымға еніп, жалпыхалықтық ұғымда пайдаланылғандығын ашып көрсетеді.
В статье рассматривается семантическая природа слова «святой», которое широко использовавшего в истории языка. Исходные материалы дифференцированы по лингвистическим данным. В ходе анализа рассматриваются его лексическая значения и функция, а также семантическое использование и изменения в исторических периодах и терминологические, религиозные, лингвистические концепции слова. А также входит популяризация слова «святой», его формирование в соответствии с литературной версией и нормами фонетической речи. Определено место и смысловая природа слова в письменном языке. Говорят, что слово «святой» является одним из самых распространенных в исторических стихах, хотя в современном произношении оно не используется. Автор говорит, что слово изменяется и адаптируется семантически и лично, когда оно входит в другой язык. Кроме того, было раскрыто насколько слово активно вошло в обращение и использовалось в общенациональном аспекте.
The article examines the semantic nature of the word «saint», which is widely used in the history of language. The source materials are differentiated according to linguistic data. The analysis examines the terminological, religious, linguistic concepts of the word, its semantic use and changes in historical periods, as well as the lexical concept and language functions. It also includes the popularization of the word «saint», its formation in accordance with the literary version and the norms of phonetic speech. The place and semantic nature of the word in the written language is determined. It is concluded that the word «saint» is one of the most common in historical verses, although it is not used in modern pronunciation. The author says that the word changes and adapts semantically and personally when it enters another language. In addition, it was revealed how actively the word came into circulation and was used in a nationwide aspect.
Makalede, dil tarihinde yaygın olarak kullanılan “evliya” sözcüğünün anlamsal doğasını incelenmektedir. Burada kaynak malzemeler dilsel verilere göre ayrılmıştır. Analiz sırasında kelimenin terminolojik, dini, dilbilimsel kavramları, anlambilimsel kullanımı ve tarihsel dönemlerdeki değişiklikleri ile dilin sözcüksel anlamları ve işlevleri incelenmiştir. Bu çalışma ayrıca “evliya” kelimesinin popülerleşmesini, edebi versiyona ve fonetik konuşmanın normlarına uygun olarak oluşumunu içermektedir. Kelimenin yazılı dildeki yeri ve anlamsal doğası belirlenmiştir. Modern telaffuzda kullanılmamasına rağmen, «evliya» kelimesinin tarihi devirlerde en yaygın olarak kullanılan kelimelerden biri olduğu anlaşılmaktadır. Bir kelime başka bir dile geçtiğinde anlamsal ve biçimsel olarak değişmektedir. Bu çalışmada ayrıca “evliya” kelimesinin benimsenmesi sürecinde dilde nasıl aktif bir şekilde dolaşıma girdiği ve ulusal anlamda kullanıldığı ortaya konulmaktadır.
Databáze: OpenAIRE
Externí odkaz: