Jurisprudence as a Science of Justice
| Autor: | LİNDNER, Josef Franz |
|---|---|
| Jazyk: | turečtina |
| Rok vydání: | 2019 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | Issue: 10 221-249 ViraVerita E-Dergi |
| ISSN: | 2149-3081 |
| Popis: | Hukukbilimi bir çeşit oryantasyon krizi içindedir. Kanıtı ise, temel olarak kendi kendisiylemeşgul olmasıdır. Zira normatif anlamda denetim otoritelerinin konçertosununyorum egemenliği çerçevesinde köktenci bir rekabet içinde bulunması bunu haklıçıkarmaktadır: Hukuk bilimi ekonomi, politika bilimi, etik ve diğer bilişselbilimler gibi normatif söylemin (ve dolayısıyla politik-medya) önemi üzerinetartışma yürütmektedir. Bu sebeplebahsedilen temel süreç içinde hukuk biliminin biçimsel-teorik düzleme sert birbiçimde geri çekilmiş görünmesi şaşırtıcıdır. Bu durum “hukuk bilimi teorisi” olarakadlandırılan güncel bir tartışmayla örneklendirilmektedir. Aşağıda takip eden katkıbuna mukabil bir nokta olarak addedilir: Bu nokta hukukun, ancak kanunu maddianlamda kesintiye uğratmaksızın kontrol etme iddiasını ayakta tutabildiğioranda ciddiye alınacağını varsaymaktadır. Buradan hareketle hukuk felsefesibağlamında daha güçlü bir bakış açısı savunulmaktadır. İnsana özgü spesifikdurumdan (‘condicio humana’) hareketle doğru (ve dolayısıyla bağlayıcı olan)hukukun meşrulaştırılıp meşrulaştırılamayacağı – ve de bir bilim olarak hukukiçin bundan ne gibi sonuçların çıkarılabileceği sorusu açıklığa kavuşturulur. Jurisprudenceis in the midst of an orientation crisis. The proof is its engagement only withitself, as a basis. In addition, the concert of inspection authorities innormative terms legitimizes their fundamental competitive posture within theinterpretation sovereignty. Jurisprudence deals with a dispute about theimportance of normative discourse among economy, political science, ethic andthe other cognitive sciences (consequently politics-media). That’s why it is surprisingthat the jurisprudence seems to be withdrawn to a formal-theoretical platformsharply in this fundamental process. It exemplifies the popular debate called“The Jurisprudence Theory”. The following contribution below is regarded as acounterpoint: It assumes that the jurisprudence can only be taken seriously aslong as it maintains its assertion to control law without concrete interruption.Thusa stronger point of view is justified within the context of philosophy oflaw. Based on a specific human condition(condicio humana), the question whether the right law (thus the binding law)can be legitimised or not and the results that can be concluded by thejurisprudence as a science are clarifed. |
| Databáze: | OpenAIRE |
| Externí odkaz: |
|