| Popis: |
Un ensemble de documents argiens, de caractère privé ou public, mais aussi des prescriptions juridiques, révèlent des éléments intéressants sur les termes et les conventions d’octroi de prêts par les particuliers dans les régions du Péloponnèse gouvernées par les Latins au bas Moyen Âge. Dans les échanges attestés sont impliqués comme garants ou daneioliptes (emprunteurs) des personnes de provenance sociale et de statut économique variés, indigènes et épiludes (immigrés), hommes avant tout, Chrétiens et Juifs, citadins ou ruraux, qui contractent des prêts dans des buts essentiellement commerciaux ou pour des raisons personnelles. Outre les simples prêts sont également attestés des prêts maritimes qui se révèlent être un moyen éprouvé de financer le transport par mer. En raison des besoins économiques accrus de populations partiellement en expansion, la large diffusion du prêt personnel eut pour conséquence le développement de l’usure qui, du moins dans les provinces vénitiennes, fut combattue par la publication de sévères mesures légales pour limiter, entre autres, le seuil supérieur de l’intérêt légal dans les transactions de prêts. A series of published archival public and private documents as well as legal provisions reveals interesting facts concerning the terms and conditions of the loans of individuals in Latin-occupied areas of the Peloponnese during the Late Middle Ages. On attested transactions, there are involved as creditors and borrowers individuals of varying social backgrounds and economic power, locals and incomers, mostly men, Christians and Jews, residents of the cities or the countryside, which they borrowed for particularly trading purposes, or for personal reasons. Apart from simple loans, maritime loans are also attested, being a proven way of financing sea-trade activities. The widespread practice of private loans due to the increased financial needs of individual population groups resulted in the flourishing of the phenomenon of usury. This, at least in the Venetian territories, dealt with the issue of strict regulations that specified, among others, a threshold for imposing statutory interest on loan transactions. Σειρά εκδεδομένων αρχειακών εγγράφων, δημόσιου ή ιδιωτικού χαρακτήρα, αλλά και νομοθετικές διατάξεις αποκαλύπτουν ενδιαφέροντα στοιχεία για τους όρους και τις συνθήκες σύναψης δανείων από ιδιώτες στις λατινοκρατούμενες περιοχές της Πελοποννήσου κατά τον όψιμο Μεσαίωνα. Στις μαρτυρούμενες συναλλαγές εμπλέκονται ως πιστωτές ή δανειολήπτες άτομα ποικίλης κοινωνικής προέλευσης και οικονομικής ισχύος, ντόπιοι και επήλυδες, άνδρες κυρίως, Χριστιανοί και Εβραίοι, κάτοικοι των πόλεων ή της υπαίθρου, οι οποίοι συνήπταν δάνεια για εμπορικούς, κυρίως, σκοπούς ή για προσωπικούς λόγους. Εκτός από τα απλά δάνεια, μαρτυρούνται, επιπλέον, ναυτοδάνεια, τα οποία αποτελούσαν δοκιμασμένο τρόπο χρηματοδότησης του θαλάσσιου εμπορίου. Η μεγάλη διάδοση της πρακτικής του ιδιωτικού δανεισμού, εξαιτίας των αυξημένων οικονομικών αναγκών των επιμέρους πληθυσμιακών ομάδων, είχε ως συνέπεια την άνθηση του φαινομένου της τοκογλυφίας, το οποίο, τουλάχιστον στις βενετικές κτήσεις, αντιμετωπίσθηκε με την έκδοση αυστηρών νομοθετικών ρυθμίσεων που καθόριζαν, μεταξύ άλλων, ανώτατο όριο για την επιβολή νόμιμου τόκου στις δανειακές συναλλαγές. |
