| Popis: |
Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να συγκεντρώσει όλες τις επιγραφικές μαρτυρίες της περιοχής της ανατολικής Όσσας στην περιοχή της Θεσσαλίας από τον 15ο μέχρι και τον 18ο αιώνα, να μελετήσει σε βάθος την κοινωνική, εκκλησιαστική, καλλιτεχνική ιστορία της περιοχής και να αναδείξει την σπουδαιότητα των επιγραφών ως βασική ιστορική πηγή. Πραγματοποιήθηκε μελέτη όλων των ναών και των μοναστικών ιδρυμάτων που δραστηριοποιήθηκαν ενεργά κατά την μεταβυζαντινή περίοδο, από τις αρχές του δεκάτου πέμπτου, μέχρι και τα τέλη του δεκάτου ογδόου αιώνα στην περιοχή, με γνώμονα τις σωζόμενες επιγραφές. Οι επιγραφές που μελετώνται, είναι ήδη δημοσιευμένες σε προηγούμενη βιβλιογραφία. Ωστόσο, ελέγχονται εκ νέου, όπου αυτό βέβαια είναι εφικτό. Στην περίπτωση που κάποια επιγραφική μαρτυρία πλέον δεν υφίσταται, αλλά ούτε σώζεται φωτογραφικό υλικό, αυτή μελετάται μέσα από την ήδη υπάρχουσα βιβλιογραφία. Ακόμη, αν σε κάποια επιγραφή παρατηρείται διάσταση απόψεων μεταξύ των ερευνητών στην ανάγνωση ή στην ερμηνευτική προσέγγιση του κειμένου, παρατίθενται όλες οι παρατηρήσεις από τον εκάστοτε ερευνητή. Τα συμπεράσματα που προκύπτουν αφορούν στα είδη των επιγραφικών μαρτυριών, στην δομή και στο περιεχόμενο τους, καθώς και στην απόκτηση διευρυμένων γνώσεων, σε ζητήματα τοπογραφικής, κοινωνικής και εκκλησιαστικής ιστορίας. Οι επιγραφές, ως συνδετικός κρίκος μεταξύ των ιστορικών πηγών και των αρχαιολογικών ευρημάτων, τροφοδότησαν πληροφοριακά την έρευνα με έναν μεγάλο αριθμό κτιτορικών ονομάτων και επισκόπων, παρουσίασαν την οργάνωση της κοινωνίας και την διάκριση των κοινωνικών τάξεων της περιοχής. Με άλλα λόγια, αποτύπωσαν την κοινωνική ιστορία της επαρχίας Αγιάς των μεταβυζαντινών χρόνων. The purpose of this dissertation is to gather all the epigraphic evidences of the region of Eastern Ossa, Thessaly, from the 15th to the 18th century, to study in depth the social, ecclesiastical, artistic history and to highlight the importance of the inscriptions, as a basic historical source. A study of all churches and monasteries, that were active, during the post-Byzantine period, was made, from the beginning of fifteenth to the end of eighteenth century in the area, based on the surviving inscriptions. The inscriptions have already been published in previous literature. However, they are being re-checked, where possible. If an epigraphic testimony no longer exists, but no photographic material is preserved, it is studied through the existing bibliography. Also, if in an inscription there is a different opinion between researchers, as regard reading or the interpretive approach of the text, all the observations are given by the respective researcher. The conclusions that emerge, concern the types of epigraphic testimonies, the structure and the content, as well as the acquisition of expanded knowledge on issues of topographic, social and ecclesiastical history. The inscriptions, as a link between the historical sources and the archeological findings, supplied the research with a large number of founding names and bishops, presented the organization of the society and the distinction of the social classes of the area. Inscriptions captured the social history of the province of Aghia in post-Byzantine period. 143 σ. |
