| Popis: |
Τα αυτοάνοσα νοσήματα (ADs) προκύπτουν λόγω υπερβολικής και λανθασμένης απόκρισης του ανοσοποιητικού συστήματος εναντίον του ίδιου του οργανισμού. Οι γενετικοί παράγοντες κινδύνου διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο τόσο στην εκδήλωση όσο και την πορεία των νόσων, ωστόσο και οι περιβαλλοντικοί παράγοντες επηρεάζουν. Η επίπτωση και ο επιπολασμός τους έχουν αυξηθεί σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες, ιδιαίτερα στις ρευματικές, ενδοκρινολογικές και γαστρεντερικές αυτοάνοσες ασθένειες. Ένα από τα σημαντικότερα και συχνότερα αυτοάνοσα νοσήματα είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα (ΡΑ), στην οποία και επικεντρώθηκε το ενδιαφέρον στην παρούσα εργασία. Έχουν εντοπισθεί διάφορα γονίδια που καταδεικνύουν τη γενετική συσχέτιση της ΡΑ με άλλες αυτοάνοσες ασθένειες και έχουν μελετηθεί πολλαπλές οδοί που εμπλέκονται στην αυτοανοσία. . Στην παρούσα εργασία πραγματοποιήθηκε ανάλυση γενετικών συσχετίσεων μεταξύ της ΡΑ με άλλα αυτοάνοσα νοσήματα και ανάλυση εμπλουτισμού για την ΡΑ και τον συστηματικό ερυθηματώδη λύκο. Από την ανάλυση προέκυψε ισχυρή γενετική συσχέτιση της ΡΑ κυρίως με τον συστηματικό ερυθηματώδη λύκο αλλά και με την κοιλιοκάκη και την πρωτοπαθή χολαγγειίτιδα των χοληφόρων. Θετική συσχέτιση φανερώθηκε και με την ελκώδη κολίτιδα, η οποία όμως δεν παρέμεινε στατιστικά σημαντική ύστερα από τις διορθώσεις για πολλαπλές συγκρίσεις. Τα αποτελέσματα επιβεβαιώθηκαν μέσω της ανάλυσης εμπλουτισμού καθώς και με ανασκόπηση της βιβλιογραφίας. Αξιοσημείωτη είναι η επίδραση των ADs στην κοινωνική ζωή, στην ψυχολογία και κυρίως στην υγεία των ασθενών, καθώς η μη έγκαιρη διάγνωση μπορεί να αποβεί μοιραία. Ωστόσο, το πλήθος των μελετών για αυτές είναι περιορισμένο και η συννοσηρότητα συχνή, γεγονός που ενίοτε καθιστά δύσκολη τη διάγνωση και τη θεραπεία. Απόρροια αυτών είναι η ψυχολογική κατάρρευση και η οικονομική 72 επιβάρυνση τόσο των ασθενών όσο και του δημοσίου συστήματος υγείας. Η παρούσα εργασία θα μπορούσε να αποτελέσει κίνητρο για περαιτέρω μελέτη και ανάλυση ώστε μελλοντικά να καταστεί δυνατή η πιο άμεση και έγκυρη διάγνωση βάση γονιδίων και οικογενειακού ιστορικού καθώς και να βρεθούν νέοι και πιο ειδικοί θεραπευτικοί στόχοι για όλες τις ασθένειες. Autoimmune diseases (ADs) occur due to an excessive and incorrect response of the immune system against the human body itself. Genetic risk factors play an important role in both the onset and course of the disease while, environmental factors can also have an effect. In the last decades there has been a substantial increase in both the incidence and prevalence of the ADs, especially in rheumatic, endocrine and gastrointestinal autoimmune diseases. One of the most important and common autoimmune diseases is rheumatoid arthritis (RA), in which this paper is mainly focused on. Various genes have been identified that show the genetic association of RA with other autoimmune diseases. Moreover, multiple genetic pathways that are involved in autoimmunity have been investigated. In the current dissertation it has been conducted a genetic correlation of RA with other autoimmune diseases and an enrichment analysis of RA with systemic lupus erythematosus. The analysis showed a strong genetic correlation of RA mainly with systemic lupus erythematosus as well as with celiac disease and primary biliary cholangitis. A positive correlation was also observed for ulcerative colitis, but it didn’t remain statistically significant after adjusting for multiple comparisons. The results were further confirmed through an enrichment analysis as well as search of the literature. The impact of autoimmune diseases on social life, psychology and especially on patients’ health is significant, as a late diagnosis can be fatal. However, the number of relevant studies is limited and the comorbidity makes diagnosis and treatment difficult. The consequence of this is the psychological collapse and the financial burden of both the patients and the public health system This paper could be an incentive for further research to enable in the future the most immediate and valid diagnosis based on genes and family history as well as to find new and more specific treatment targets for all diseases. 84 σ. |
