| Popis: |
Çalışmamızda akut ve subakut inmeli hastalarda uygulanan robotyardımlı yürüme tedavisinin fonksiyonel durum ve yaşam kalitesi üzerineetkisinin araştırılması amaçlanmıştır.Prospektif, randomize kontrollü olarak planlanan çalışmaya akut vesubakut dönemde toplam 28 inme hastası dahil edildi. Çalışma grubuna(n=14) 4 hafta boyunca, haftada 5 gün konvansiyonel rehabilitasyonyöntemleri ile birlikte günde 20 dk robot yardımlı yürüme tedavisiuygulanırken, kontrol grubuna (n=14) sadece konvansiyonel rehabilitasyonyöntemleri uygulandı. Her iki gruptaki hastalar tedavi öncesi ve tedavi sonrası1., 2. ve 3. aylarda 10 m yürüme testi (10 m YT), Fonksiyonel AmbulasyonSkalası (FAS), Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçümü (FBÖ), Brunnstrom MotorEvrelemesi, Modifiye Ashworth Skalası (MAS), Konstipasyon Ciddiyet Ölçeği(KCÖ), Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ) ile değerlendirildi.Her iki grupta da tedavi öncesine göre 1., 2. ve 3.ay izlemlerinde FAS,10 m YT ve Brunnstrom evrelemesinde istatistiksel olarak anlamlı artışsaptandı. Gruplar arası karşılaştırma yapıldığında iki grup arasında anlamlıfarklılık bulunmadı. FBÖ, KCÖ ve BDÖ değerlerinde her iki grup arasındaistatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmadı. Ancak her iki grup kendiiçerisinde incelendiğinde konvansiyonel tedaviye ek olarak robot yardımlıyürüme tedavisi alan grupta BDÖ ve KCÖ değerlerinde tedavi öncesine göre1., 2. ve 3. aylarda anlamlı iyileşme görülürken; konvansiyonel tedavi alangrupta BDÖ'de sadece 1. ay, KCÖ'de 2 ve 3. ay izleminde iyileşme olduğusaptandı.Sonuç olarak akut ve subakut dönemdeki inmeli hastalardakonvansiyonel rehabilitasyon programına ek olarak uygulanan robot yardımlıyürüme tedavisinin hastaların yürüme fonksiyonu ve motor gelişimi üzerinekonvansiyonel tedaviye benzer etkisinin olduğu saptandı. The aim of this study was to evaluate the affect of robot-assisted gaittraining on functional status and quality of life in patients with acute andsubacute stroke.This was a prospective randomized controlled trial comprising 28patients with acute and subacute stroke. The invervention group (n=14) hadundergone 5 days a week conventional rehabilitation therapy along with daily20 minute robot-assisted gait training for 4 consecutive weeks. The controllgroup (n=14) had undergone the same 5 days a week conventionalrehabilitation therapy for 4 consecutive weeks. 10 metre walk test (10 m WT),Functional Ambulation Categories (FAC), Functional Independence Measure(FIM), Brunnstrom Stage of Stroke Recovery, Modified Ashworth Scale(MAS), Constipation Severity Scale (CSC), Beck's Depression Inventory(BDI) were performed prior to initiation of therapy and at 1st, 2nd and 3rdmonths following completion of therapy in both groups.In both groups, there were significant improvement in FAC, 10 m WT,Brunnstrom Stage of Stroke Recovery at the 1st, 2nd and 3rd month followupscompared to the period prior to initiation of therapy. No statisticalsignifiance was detected when the two groups were compared for thesevariables. Similarly; the two groups did not significantly differ in terms of FIM,CSC and BDI. When each group was assessed per se during the follow-upperiod; CSC and BDI showed significant improvement at 1st, 2nd and 3rdmonths when compared to the period before therapy in invervention group.Whereas for the control group, BDI showed significant improvement only for ivthe 1st month follow-up and CSC showed improvement only at 2nd and 3rdmonth follow-up.In conclusion, robot-assisted gait training in addition to conventionalrehabilitation showed similar improvement in gait-function and motorrecovery when compared to conventional rehabilitation alone in patients withacute and subacute stroke. 80 |
