| Popis: |
İbn Mâce 209/824 yılında şimdi İran sınırları içersinde, Hazar Denizi'nin güney batısında bulunan Kazvin şehrinde dünyaya gelmiş ve 273/886 yılında aynı yerde vefat etmiştir. Onun yaşadığı dönem, eser telifi açısından çok verimli ancak, `Halku'l-Kur'an` ve `Mihne` olaylarının yaşandığı, özellikle ilim adamları açısından son derece sıkıntılı bir zaman dilimidir. (189-233/813-848). Ne var ki, bu sıkıntılı dönemin gerek İbn Mâce'nin gençlik yıllarına rastlaması, gerekse çeşitli eziyetlere maruz kalan diğer hadisçiler kadar meşhur olmaması, onun bu hadis elerden fazla etkilenmediğini ortaya koymaktadır. İbn Mâce, Basra, Küfe, Bağdat, Mısır ve Şam gibi ilmi açıdan altyapısı olduk/ça yüksek ve sağlam olan ve fikrî münakaşa ve münazaraların yaygın olduğu bölgelere ilim yolculukları yapmış, başta Ebû Bekr b. Ebî Şeybe (Ö.235/849) olmak üzere, Ali b. Muhammed et-Tanâfisî (ö. 233/847), Hişâm b. Ammâr (153-245) gibi, zamanın önde gelen muhaddislerinden hadis almıştır. Kendisinden de Ebu'l-Hasen el-Kattân (254-345), Süleyman b. Yeztd, Ebû Cafer Muhammed b. İsa ve Ebû Beler Hâmid el-Ebherî hadis rivayet etmişlerdir. es-Sunen'in omurgasını İbn Ebî Şeybe'den rivayet edilen hadisler oluşturmaktadır. Bu hadislerin sayısı 1071 'dir ve es-Sunen'deki toplam hadis miktarı (4341) nın yaklaşık Wüne tekabül etmektedir. es-Sunen'in Kütüb-i Sitte'ye dahil edilmesine itirazlar olmuş, onun yerine ed- Dârimî'nin es-Sunen'inin ya da Mâlik b. Enes'in el-Muvatta'ının dahil edilmesi yönünde tercihler ortaya konulmuştur. Ancak o, Kütüb-i Sitte'nin altıncı kitabıdır ve bu konumunu devam ettirmektedir. Ibn Majah was born in 209/824 and died in 273/886 in Qazvin, now a city to the South west of Hazar sea within the boundaries of İran. The period in which he lived was porlific in terms of work production. But it was extremely a hard time for the scholars because of the historical events such as `Mihna` and `Halku'l Kur'ân` (189-233/813848). However, Majah was not affected with these events either because he was young in this ter mor because he was not so famous as the other scholars working on hadith and Islamic tradition. Ibn Majah went on scientif purpose to so many importont centers with high scientif substructure, where there were intensive scientific discussions, such as Basra, Bağdat, Şam, Küfe and Egypt. Majah compiled some hadith from the eminent tradition and hadith scholars, notably from Ebu Bekr b. Ebi Seybe (235/849), Ali b. Muhammed et-Tanâfisi (233/847), Hişam b. Ammar (153-245). Majah became an important hadith figure, from whom other schollars related hadith, like Ebu'l-Hasen el-Kattan (254-345), Süleyman b. Yezid, Ebu Cafer Muhammed b. Isa, Ebu Bekr Hamid el-Ebheri. The hadith received from Ibn Ebi Seybe forms the greater part ofes-Sunan. The number of the hadith through Ibn Ebi Seybe is 1071, olmost twenty five percent of all the hadith included in Sunan compriesed of 4341 hadith. Many objections were made about whether Sunen should be included into Kutub-i Sitte, instead, it was suggested that sunen by Darimi, or el-Muvatta by Malik b. Enes should be taken into Kutub-i Sitte, the sixth book of which is Sunan and has been regarded as such. 264 |
