| Popis: |
Kanıta dayalı tıp mottosunu benimsemiş olan modern ve uzman onkolog hekimlerin, özellikle de insanın ölüm ile yaşam arasında sıkışıp kaldığı kanser gibi bir hastalıkla mücadele ettiği kritik bir süreçte, hasta ile kurdukları ucu açık ilişki de hesaba katıldığında tıptaki diğer branşlarda görev yapmakta olan hekimlere nazaran daha farklı bir duruş sergileyecekleri öngörülmüştür. Buradan yola çıkarak varmak istediğim hedef doğrultusunda bu çalışmanın amacı, onkolog hekimlerin geleneksel tıbba ya da kendi cümleleriyle ifade edecek olursam, tamamlayıcı ve alternatif tedavi yöntemlerine nasıl baktıklarını, onu nasıl algıladıklarını anlamak olmuştur. Bu kapsamda Ege Bölgesi'nde ulaşılabildiğim on onkolog hekimle derinlemesine görüşme tekniği kullanarak görüştüm. Ortaya çıkan veriler ışığında, hekimlerin geleneksel tıp karşısında iki farklı strateji yürüttükleri anlaşılmıştır. Bunlardan ilki onu tamamen reddetmek, ikincisi ise geleneksel olanı kendi bağlamından kopartarak modern kozmolojiye eklemlemektir. Bu izlekte, Weber'in tipolojileri bağlamında reddeden hekimlere, `rasyonel`; geleneksel tıbbın varlığını kabul eden hekimlere ise `karizmatik` hekimler denmiştir. Lakin çalışmanın başında da ön görüldüğü üzere, sahada bu iki saf tipin ayrışmadığı yani aralarında mutlak bir ayrım olmadığı ortaya çıkmıştır. Bunun yanı sıra, geleneksel tıp karşısındaki tutumlar ile etik pozisyonlar arasında bir süreklilik bulunmadığı söylenebilir.Sonuç itibarıyla görüştüğüm tüm hekimler `rasyonel` hekimlerdir fakat sahada rasyonel davranışın bağlamı değişmekte ve hekimlerden bir kısmı biçimsel rasyonaliteye, bir kısmı da tözel rasyonaliteye atıf yapmaktadır. Bu da ideal tiplerin mantığı gereği tutarlı olduğunu ama insanların öyle olmadıklarını bize göstermektedir. Sosyal norm kavramı bunu anlamamız konusunda yardımcı olmaktadır. Compared to the doctors who are currently working in other branches of the profession, modern and specialist oncologists, who have adopted the evidence-based medicine motto, are expected to exhibit a different stance because they have fought a disease such as cancer trapped between death and life. From this point of view, the goal of this study is to understand how oncologists look at the traditional medicine (or, in their words, the complementary and alternative therapies). In this context, I have interviewed ten oncologists I can reach in the Aegean region using an in-depth interview technique.In the light of the emerging data, it has been understood that physicians have conducted two different strategies in relation to the traditional medicine. The first is to reject it altogether and the second is to remove it from its context and add it to the modern cosmology. In this way, whereas the physicians who refuse the existence of traditional medicine are rational; the doctors who accepted it are called charismatic doctors. As it was foreseen at the beginning of the study, it was revealed that these two ideal types did not separate in practice, in which there was no absolute distinction between them. In addition, there is no continuity between attitudes towards traditional medicine and ethical positions.As a result, all the physicians I have interviewed are `rational` physicians, but the context of rational behaviour is changed and some of the physicians refer to formal rationality and others to substantial rationality. This suggests that ideal-types are logically consistent, but people are not. The social norm concept helps us to understand this. 187 |
