| Popis: |
Bu tez, tıbbi biyoteknolojik ürünler kapsamında aşı ile ilgili teknolojik gelişmelerin ve siyasetin Türkiye'de biyopolitika ve vatandaşlık uygulamalarında yol açtığı değişimi ele almaktadır. Bu tez çalışmasında Türkiye'de biyopolitika uygulamaları bağlamında, modernite çerçevesinde aşı politikalarının toplumu, postmodernite çerçevesinde ise bireyi öncelediği ileri sürülmektedir. İkinci olarak, Türkiye'de vatandaşlık uygulamaları bağlamında modernite çerçevesinde aşı politikalarının klasik ulus devlet vatandaşlık anlayışını, postmodernite çerçevesinde ise tüketici vatandaşlık anlayışını benimsediği ileri sürülmektedir. Tezde, Türkiye'nin biyoteknoloji ile ilişkili politika belgeleri incelenmiş, yorumlayıcı analiz yöntemi benimsenmiştir. Çalışma içerik analizi ile desteklenmiştir. Analiz sonucunda, aşı konusunda, biyopolitika uygulamalarında yıllar içerisinde bireyin ön plana çıktığı, kamu sağlığı anlayışının farklılaştığı görülmüştür. Ayrıca, vatandaşlık uygulamalarına ilişkin politikalarda tüketici vatandaşa verilen önem artmış, aşı politikaları tüketicilik ve vatandaşlık arasında bireyin kurduğu bir dengeye evrilmiştir. Türkiye'de devletin aşı üreticisi konumundan, aşı tüketicisi ve sağlayıcısı konumuna geldiği, son dönem tıbbi biyoteknoloji ve aşı politikalarına ilişkin söylemler ile bu durumun değiştirilmek istenmektedir. This thesis argues that technological improvements in medical biotechnology, in particular the vaccine affect Turkish biopolitics and the citizenship implementations. The thesis shows that the modern Turkish vaccination policies prioritize public health to individual whereas the postmodern Turkish vaccination policies prioritize individual to public health in the context of biopolitics. Additionally, modern Turkish vaccination policies mind classical nation state citizenship whereas postmodern Turkish vaccination policies mind the consumer citizen approach. The thesis uses interpretive methods to explore the qualitative data derived from the Turkish biotechnology policy documents. The study is supported by content analysis. Findings indicate that Turkish vaccination policies prioritized the individual, yet public health policies have been trivialized in time. Congruently, the significance of the consumer citizenship implementations has increased and the vaccination policies have evolved into a balance between the consumerism and the citizenship. Turkish state has become a vaccine consumer and provider while abandoning the production. Recent policies aim at changing this status. 165 |
