| Popis: |
İslâm dini gayrimüslim unsurlara kendi egemenliği altında Müslümanlarla bir arada yaşama imkanı tanımıştır. Gayrimüslimler kendilerinden talep edilen birtakım şartları (cizye ödeme, kamu düzenini bozmama vb.) sağlamak kaydıyla İslâm toplumu içerisinde yaşamışlardır. Süreç içerisinde gayrimüslimler İslâm toplumunda devletin resmî kadrolarında da görev alma imkanı elde etmişlerdir. Bu uygulamanın arkasında elbette birçok tarihsel-sosyolojik sebep bulunmaktadır. Müslümanların fethettiği bölgelerde önceki devlette bürokrasi birikimine sahip bazı gayrimüslim vatandaşların tecrübelerinden istifade etme ihtiyacı önemli sebeplerden biridir.Zaman zaman Müslüman toplumdan gayrimüslim istihdamı siyasetine tepkiler de gelmiştir. Fakat tarihi seyir içerisinde bu durumun süreklilik arz etmediği görülmektedir. Çalışmamızda bu konu ekseninde Emeviler dönemindeki uygulamalar incelenmiştir.Emeviler, geçmişte Bizans hâkimiyeti altında olan Şâm merkezli bir devletti. Bizans Devleti'nin tebaası olan birçok gayrimüslim unsur, Emevi Devleti vatandaşı olarak hayatlarına devam etmişlerdir. Dolayısıyla gayrimüslimler Müslümanlarla aynı devlet çatısı altında yaşamaya başlamışlardır. Bu gayrimüslim unsurlar aynı zamanda devlet işlerinin yürütülmesinde de görev almışlardır. Bu çalışma, Emeviler dönemindeki (41-132/661-750) kamu hizmetlerinde istihdam edilmiş olan gayrimüslimleri, görevlerini ve icraatlarını konu edinmektedir. Under its sovereignty, Islam allowed Muslims and non-Muslim elements to live together. Non-Muslims lived with the Islamic society, of fulfilling certain conditions (paying the capitation tax, not disrupting public order etc.) demanded by the Islamic state. During this period, non-Muslims also have the right to be an officer of the Islamic State. There are, certainly, many historical-sociological reasons behind this practice. In the regions conquered by Muslims, the desire to benefit from the experiences of some non-Muslim citizens with bureaucracy in the previous state they reached is one of the important reasons. From time to time, Muslims have also reacted to the policy of non-Muslim employment. Nevertheless, when this situation is examined within the historical course, it seems that it does not show continuity. Our work, examined the Umayyad Period on this subject.The Umayyads were a Damascus-based state which was under Byzantine rule in the past. Many non-Muslim elements who were citizens of the Byzantine state lived in these lands. A significant part of these elements continued their lives as Umayyad citizens after the conquest. Therefore, non-Muslims and Muslims continued to live under the same state roof. These non-Muslim elements together also served in the execution of state affairs. Our work is about non-Muslims employed in public services and their actions during this period (41-132/661-750). 151 |
