Popis: |
Bu çalışmada, üniversite öğrencilerinde irrasyonel ilişki inançları, tehlike/uyarı işaretleri bilgisi, ilişki güveni, doyum ve bağlılık arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Bu amaçla, çalışma değişkenleri arasındaki doğrudan ve dolaylı etkileri inceleyen bir model, Yapısal Eşitlik Modellemesi (YEM) kullanılarak test edilmiştir. Katılımcılar, 18-26 yaşları arasında ve romantik bir ilişkisi olan, Türkiye'de orta ölçekli bir üniversitenin farklı fakültelerindeki öğrencilerden oluşmuştur (n = 479). Veri toplamak için, İlişki İnançları Ölçeği, İlişkide Karar Verme Ölçeği, İlişki İstikrarı Ölçeği ve kişisel bilgi formu kullanılmıştır. İlişkide Karar Verme Ölçeğini (İKVÖ) Türkçeye uyarlamak için bir pilot çalışma uygulanmış olup (n = 411) bulgular İKVÖ'nün Türkiye örnekleminde kullanmak için yeterli psikometrik özelliklere sahip olduğunu göstermiştir. YEM analizi sonuçları, irrasyonel ilişki inançları, tehlike/uyarı işaretleri bilgisi, ilişki güveni ve doyum değişkenlerinin, bağlılığın % 28'ini açıkladığını ortaya koymuştur. Değişkenler arasında, doyum, bağlılığın en güçlü yordayıcısı olarak bulunmuştur. Öte yandan, çalışma değişkenleriyle irrasyonel ilişki inancı arasında beklenenden farklı olarak pozitif bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Dolaylı etkiler incelendiğinde ise tehlike/uyarı işaretleri bilgisi ve ilişki güveninin, irrasyonel ilişki inancıyla doyum arasındaki ilişkiye kısmen aracılık ettiği görülmüştür. Benzer şekilde, doyum, İKV değişkenleri (tehlike/uyarı işaretleri bilgisi ve ilişki güveni) ile bağlılık arasındaki ilişkiye kısmen aracılık etmektedir. Ayrıca, tehlike/uyarı işaretleri bilgisi ile doyum arasındaki ilişkide, ilişki güveninin aracılık rolü anlamlı ve tam olarak bulunmuştur. Son olarak, çalışmanın bulguları ilgili alanyazın ışığında tartışılmıştır. The present study investigated the relationships between irrational relationship beliefs, knowledge of warning signs, relationship confidence, satisfaction, and commitment among university students. For this aim, a model examining the direct and indirect effects among study variables was tested through the use of Structural Equation Modeling (SEM). The participants were students from different faculties of a medium-sized university in Turkey (n = 479) who are between 18-26 ages and involved in a romantic relationship. In order to collect data, Relationship Beliefs Questionnaire, Relationship Deciding Scale, Investment Model Scale, and personal information form were used. A pilot study was implemented (n = 411) to adapt Relationship Deciding Scale (RDS) into Turkish, and the results indicated that RDS has adequate psychometric characteristics to use in Turkish sample. Results of the SEM analysis revealed that irrational relationship beliefs, knowledge of warning signs, relationship confidence, and satisfaction variables explained 28% of the variance in commitment of participants. Among the variables, satisfaction was the strongest predictor of commitment. On the other hand, irrational relationship beliefs were found positively associated with the study variables contrary to the expectations. Regarding the result of indirect effects, the knowledge of warning signs and relationship confidence partially mediated the relationship between irrational relationship beliefs and satisfaction. Likewise, satisfaction partially mediated the relationship between the RDS variables (the knowledge of warning signs and relationship confidence) and commitment. Additionally, the mediator role of the relationship confidence between the knowledge of warning signs and satisfaction was found significant and full. Finally, the findings of the study were discussed in light of the relevant literature. 176 |