| Popis: |
Demokrasinin günümüzdeki tek geçerli karşılığı haline gelmiş olan ?liberal demokrasi?, yönetim biçimleri arasında geniş bir uygulama alanına ve şöhrete kavuşmuştur. Uygulama düzeyinde alternatif ideolojiler karşısında tartışmasız bir üstünlüğe kavuşmuş olsa da liberal demokrasi hakkında, onun en ideal düzen olduğu savından, yeryüzünün en ikiyüzlü ve adaletsiz düzeni olduğu savına kadar çeşitli değerlendirmeler yapılmaktadır. Bu tezde yapılan, söz konusu değerlendirme yelpazesi içindeki iki uçtan birini tutmaktan çok, liberal demokrasinin ?temsili? boyutuna dair birtakım ciddi eleştirileri gündeme getirmektir.Liberal demokrasilerin temsili niteliğine ilişkin sorunlar, yönetilen-yöneten ilişkisinin temelini oluşturan iki asli kurumdan hareketle değerlendirilmiştir. Bu kurumlar ?siyasi partiler? ve ?parlamentolar?dır. Tezde gerek siyasi partiler, gerekse parlamentoların yeterlilikleri temsil kavramı esas alınarak tartışılmıştır. Siyasi partilere ilişkin temsili sorunlar, özellikle bu kurumların oligarşik karakteri ve alternatif siyasi oluşumların sınırlılıkları etrafında odaklanmıştır. Parlamentoların temsil sorunları ise parti disiplini, çıkar grupları, cinsiyet, azınlıklar gibi geniş bir yelpazede ele alınmıştır. ?Özgürlükçü halk yönetimi? olarak tanımlanan liberal demokrasilerin biricik meşruiyet dayanağı ?temsil?dir. Ancak temsilin asli araçları olan siyasi partilerin ve parlamentoların taşıdığı temsil kusurlarının, bu yöntetimleri ?halk yönetimi? olarak nitelemeyi zorlaştıracak kadar ciddi olduğu sonucuna varılmıştır.Anahtar Sözcükler:Liberal demokrasi, temsil krizi, siyasi parti, parlamento. Liberal democracy, which is deemed the most proper form of modern democracy, has gained popularity and a broad area of application as a form of government. Although liberal democracy has superiority over other ideologies at practical level, the assessments about liberal democracy swing from the idea that it is the most ideal form of government to the one that deems it the most hypocritical and unjust system. The aim of this thesis is to bring up some crucial critics on the ?representative? feature of liberal democracy rather than supporting one of the extreme approaches of the political spectrum mentioned above.The problems related to the representative feature of liberal democracy are discussed on the basis of two main institutions which constitute valid ground for the relation between ruled and ruler. These institutions are political parties and parliaments. Basic problems related to the representative feature of political parties seem to be related to their oligarchic character and limits of alternative political formations. The representational problems of parliaments are dealt with on a broad spectrum including party discipline, interest groups, gender and minorities etc. ?Representation? is the sole source of legitimacy of liberal democracy. But representative deficiencies of parliaments and political parties are so serious that it is difficult to describe those governments as ?democracy?.Key Words:Liberal democracy, crisis of representation, political party, parliament. 155 |
