| Popis: |
Amaç: Bu araştırma, günlük yaşam aktiviteleri ile ilgili planlı eğitimin yaşlıların günlük yaşam aktivitelerindeki bağımsızlık düzeyleri ve yaşam doyumları üzerine etkisinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır.Yöntem: Deneysel olarak yapılan araştırmanın örneklemini, Sivas'ta kurum bakımı alan, 65 yaş ve üzeri olan, iletişim kurmada güçlüğü, zihinsel ve işitsel problemi olmayan, çalışmaya katılmayı kabul eden, Barthel indeksi 100'ün altında olan, Mini Mental Testi 17 ve üzeri olan, çalışmayı kabul eden 80 (40 Yaşlı Girişim Grubu, 40 Yaşlı Kontrol Grubu) yaşlı oluşturmuştur. Veriler; Yaşlı Tanıtım Formu, Barthell Günlük Yaşam Aktiviteleri İndeksi, Yaşam Doyum ölçeği ve Standartdize Mini Mental Test ile toplanmıştır. Çalışmaya başlamadan önce, çalışmanın formları her iki gruba uygulanmış, istatistiksel olarak sosyo demografik ve klinik özellikler yönünden aradaki farkın önemsiz olduğu belirlenmiştir (p>0.05). Anket formları araştırmacı tarafından soru cevap şeklinde sorularak cevaplandırılmış, veriler toplandıktan sonra, girişim grubundaki yaşlılarla eğitim günü ve saati planlanarak, uygun gün ve saatte eğitimler verilmiştir. Kontrol grubuna ise eğitim verilmeksizin ölçekler uygulanmıştır. Eğitim birer ay arayla üç defa her yaşlı için birebir uygulanmak üzere, toplam dört görüşme ile tekrarlanmıştır. Eğitim sonunda her iki grubunda bağımsızlık düzeyleri ve yaşam doyumlarındaki değişimler incelenmiştir. Araştırmanın verileri SPSS 23.0 Paket programında değerlendirilmiştir. Verilerin değerlendirmesinde Kolmogorov Smirnov testi, Mann-Whitney U testi, Fridman testi ve Will Coxon testi kullanılmış ve yanılma düzeyi 0,05 olarak alınmıştır.Bulgular: Çalışmanın sonunda, eğitim verilen girişim grubundaki yaşlıların bağımsızlık düzeylerinin arttığı (p0.05). Benzer şekilde eğitim verilen grubun yaşam doyum düzeyleri incelendiğinde, yaşam doyumlarının girişim grubunda daha yüksek olduğu ve eğitim sayısı arttıkça bu grupta yaşam doyum düzeylerinin arttığı saptanmıştır (p0.05). The questionnaire forms were answered by the researcher in the form of questions and answers, after the data were collected, training day and time was planned with the elderly in the initiative group and trainings were provided at the appropriate day and time. Scales were applied to the control group without training. The training was repeated three times with one month interval and four interviews for each elderly. At the end of the education, the changes in independence levels and life satisfaction were examined in both groups. The data of the study was evaluated in SPSS 23.0 package program. Kolmogorov Smirnov test, Mann-Whitney U test, Fridman test and Will Coxon test were used to evaluate the data and the error level was taken as 0.05.Results: At the end of the study, it was determined that the independence level of the elderly in the intervention group increased (p 0.05). Similarly, when life satisfaction levels of the educated group were examined, it was found that life satisfaction was higher in the intervention group and life satisfaction levels increased in this group as the number of education increased (p |
