Popis: |
Araştırma fetal hareket sayımının doğum öncesi bağlanma ve gebelik distresi üzerine etkisini belirlemek amacıyla yarı deneysel olarak yapılmıştır. Araştırma örneklemi 30 kontrol ve 30 deney grubu olmak üzere 60 gebeden oluşmaktadır. Veri toplama aracı olarak tanıtıcı bilgi formu, doğum öncesi bağlanma ölçeği (DÖBÖ), Tilburg gebelikte distres stres ölçeği (TPDS) ve fetal hareket sayma kartı kullanılmıştır. Verilerin analizinde; Shaphiro wilk testi, Student t testi, Mann whitney U testi, Tek yönlü varyans analizi, Eşleştirilmiş t testi, Çoklu lineer regresyon ve Ki-kare testi kullanılmıştır. Araştırmaya katılan gebelerin yaş ortalaması 23,67±3,26, gebelik haftası ortalaması 29,43±1,61 bulunmuştur. Gebelerin %61,7'sinin lise ve altı mezunu, %85'inin ev hanımı ve %51,7'sinin orta gelir seviyesine sahip olduğu saptanmıştır. DÖBÖ ön değerlendirme-son değerlendirme puanları kontrol grubu için sırasıyla 61,5 ± 9,71; 63,17 ± 9,4; deney grubu için sırasıyla 63,13 ± 9,04; 67,8 ± 7,18 bulunmuştur. Deney ve kontrol grubunda yer alan gebelerin DÖBÖ ön değerlendirme puan ortalamaları arasında istatiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamış (p>0,05); DÖBÖ son değerlendirme puan ortalamaları arasında ise anlamlı bir farklılık bulunmuş olup, deney grubunda alınan son değerlendirme puanlarının daha yüksek olduğu saptanmıştır (p0,05). Ayrıca deney ve kontrol grubunda yer alan gebelerin son değerlendirme puan ortalamalarına öğrenim durumu, yaş, algılanan sosyoekonomik durum ve çalışma durumu değişkenlerinin etkisini ortaya koymak için yapılan çoklu regresyon analizinde bu değişkenlerin DÖBÖ ve TPDS son test puanları üzerine anlamlı bir etkisinin olmadığı gözlenmiştir (p>0,05). Deney ve kontrol gruplarında TPDS son değerlendirme puan ortalamasının gebelik haftası artışından negatif yönde anlamlı şekilde etkilendiği saptanmıştır (p=0,027). Araştırma sonucunda; fetal hareket sayımının doğum öncesi bağlanmayı artırdığı ve gebelik distresi üzerine etkisinin bulunmadığı tespit edilmiştir. This study was conducted as quasi-experimental to determine the effect of fetal movement count on prenatal attachment and pregnancy distress. The research sample consisted of 60 pregnancies, 30 of which were control and 30 experimental groups. Descriptive information form, Prenatal Attachment Inventory (PAI), Tilburg Prenatal Distress Scale (TPDS) and fetal movement counting cards were used for data collection. In the analysis of data; Shaphiro wilk test, Student t test, Mann-whitney U test, One-way variance analysis, Paired t test, Multiple linear regression and Chi-square test were used. The mean age of the pregnant women who participated in the study was 23,67 ± 3,26 and the mean gestational week was 29,43 ± 1,61; 61,7% of the pregnant women had high school and under graduates, 85% of them were housewives and 51,7% of them had middle income level perception. The pre-test and post-test scores of PAI for the control group were 61,5 ± 9,71; 63,17 ± 9,4; 63,13 ± 9,04; 67,8 ± 7,18 for the experimental group. Where there was no statistically significant difference between the pre-test mean scores of the pregnant women in the experimental and control groups (p> 0,05); there was a significant difference between the post-test scores and the posttest scores of the experimental group was higher (p 0,05). In addition, in the regression analysis to determine the effect of educational status, age, perceived socioeconomic status and working status variables on the posttest mean scores of the pregnant women in the experimental and control groups, no significant effect of these variables on the scores of the SLC and TPDS post-test was observed (p> 0, 05). In addition, in the regression analysis to determine the effect of educational status, age, perceived socioeconomic status and working status variables on the posttest mean scores of the pregnant women in the experimental and control groups, no significant effect of these variables on the scores of the PAI and TPDS post-test was observed (p> 0, 05). In the experimental and control groups, the mean TPDS post-test score was significantly affected by the gestational week (p = 0,027). As a result of the research; it was found that fetal movement count increased prenatal attachment and had no effect on pregnancy distress. 91 |