| Popis: |
Normal bağırsak flora elemanı olan enterokoklar son yıllarda endokardit, sepsis, menenjit ve idrar yolları enfeksiyonları gibi ciddi nozokomiyal enfeksiyonlara yol açan mikroorganizmalar arasında yer almıştır. Vankomisin ve teikoplanin gibi glikopeptit antibiyotiklerine karşı geliştirdikleri direnç enterokokların önemli bir hastane enfeksiyonu etkeni olmalarına neden olmuştur. Son yıllarda glikopeptit direncinde gözlenen artış vankomisin dirençli enterokokların yol açtığı ciddi enfeksiyonlarının tedavi seçeneklerini de kısıtlamıştır. Vankomisin dirençli enterokok vakalarında direncin genetik temelinin araştırılması, hastane enfeksiyonlarının etkin tedavisi ve direncin minumuma indirilmesinde alınacak önlemlerin belirlenmesinde önem taşımaktadır. Bu çalışmada 2011-2017 yılları arasında Gazi Üniversitesi Hastanesi'nden toplanan vankomisin dirençli enterokokların direnç genleri polimeraz zincir reaksiyonu ile araştırılmıştır. Toplam 7551 enterokok suşunun 179'unda vankomisin direncine rastlanmış olup, 107 izolat direnç genleri yönünden incelenmiştir. İncelenen 107 örneğin 96'sının (%89,72) VanA, 1 örneğin (%0,93) VanB tipi direnç gösterdiği saptanmıştır. Enterococci are known to cause serious nosocomial infections such as endocarditis, sepsis, meningitis and urinary tract infections. Glycopeptide antibiotics such as vancomycin and teicoplanin are commonly used for the treatment of severe infections caused by Gram (+) bacteria, such as Enterococci. Vancomycin-resistant enterococci (VRE) have shown an increase in prevalence in recent years. Determination of the resistance genotypes is particularly important for the rapid and effective treatment of some severe infections and prevention of hospital-acquired infections. Aim of this study is to determine the glycopeptide resistance genotypes of VRE that were isolated in Gazi University Hospital during 2011-2017 using polymerase chain reaction. 179 of the 7551 enterococcal isolates were found to be resistant to vancomycin. 107 VRE isolates were selected for genotype analysis. 96 (89.72%) isolates were found to have VanA type resistance, while only one (0.93%) was found to exhibit VanB type resistance. 75 |
