| Popis: |
İran’da Çocuklar için Fiziksel Aktivite ve SporBu sunum, günümüzde İran’da çocukların fizikselaktivite fırsatları, katılım biçimleri ve oranları ve bu konuda gelişimalanları üzerinedir. Çocukların okul içi (örn haftada 2 saat) ve okul dışında (sporeğitim merkezleri, çok az sayıdaki engelli çocuklar için klinikler veprogramlar gibi) serbest zamanlarında katıldıkları fiziksel aktiviteprogramlarının çeşitleri (branşlar, Giza, vb) ve yaygınlığı, cinsiyete,sosyoekonomik duruma göre katılım durumları, ilgili yaklaşımlar (erkeklerkızlardan ve cinsiyetten bağımsız gelir durumu yüksek olanlar daha özgürce,çeşitli aktivitelere ve çok katılmakta), vb. gelişime açık alanlar için bizefikir vermekle birlikte; var olan yasal çerçeveler, kentsel alanlarda düşükgelir grupları için merkezlerin kurulmuş olması, bazı devlet kurumlarının yazokulları açması, spor bilimleri sayesinde alan bilgisinde artışın farkındalıkve uygulamalara olumlu yansımaları da dikkat çekmektedir. Söz konusu verilerışığında İran’da ilgili sistematik tartışmaların yapılması, ulusal ve şehir,kasaba ve bölge odaklı programlar oluşturulması, farklı şehir kültürlerine,iklim koşullarına ve coğrafi özelliklere göre, beden eğitimi ve spor,rekreasyon ve oyun gibi fiziksel aktiviteye ilişkin disiplinlerarası birbilimsel mekân, tesis ve bağlam değerlendirmesi yapılması, belediyelerdendestek alınması, elit sporcuların keşfi ve yetiştirilmesinde Milli EğitimBakanlığı ile gerçekleştirilen programlarının iyileştirilmesi, engelliler içinfiziksel aktivite alanında temel çalışmalar dahil, programların içerik vesayılarının geliştirilmesi ve arttırılması gibi çalışılabilecek çok sayıda alanve konuya değinilecektir.Physical Activity and sports for Children inIranThis presentation is about the children’s physicalactivity opportunities, participation types and rates and development areas inIran today. The types (branches, Giza, etc.) and prevalence of physicalactivity programs that children participate in school (e.g. 2 hours a week) andout of school in their leisure time (such as sports training centers, a smallnumber of clinics and programs for children with disabilities), participation statusby gender, socioeconomic status, relevant approaches (boys participate more andmore freely than girls and regardless of gender, those who have high income participatemore freely in various activities), etc. give us ideas for areas open todevelopment; while the existing legal frameworks, centers for low-income groupsin urban areas, some state institutions opening summer schools, the increase infield knowledge due to sports sciences and their positive reflections on theawareness and practices are also noteworthy. In the light of the aforementioneddata, many areas and subjects that can be worked on will be shared such as makingrelevant systematic discussions in Iran, creating national and city, town andregion-oriented programs according to different city cultures, climaticconditions and geographical features, an interdisciplinary scientific evaluationsregarding physical activity such as physical education and sports, recreationand games related to space, facilities and context. getting support frommunicipalities, improving the programs carried out with the Ministry ofNational Education in the discovery and training of elite athletes, developingand increasing the content and number of the programs, including basic studiesin the field of physical activity for the children with disabilities. |
