| Popis: |
Amaç: Çocukların yargılama safhalarında gerek şikâyetçi (mağdur) gerek sanık veya tanık olarak bulunmaları hâlinde, erişkinlere ilişkin usul ve yöntemlerle yargılamaya dâhil edilmeleri mümkün değildir. Çok özel bir konu olan çocuk yargılaması ve mağdur çocuğun dinlenmesinde klasik yargılama usullerinin yetersizliği bilinen bir gerçektir. Bu sebeple yeni çözüm modelleri olarak türlü yöntemler geliştirilmiştir. Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 236. Maddesi’nde mağdur çocuğun dinlenmesine ilişkin usul düzenlenmiştir. Bu çalışma, mağdur çocuğun dinlenmesi sırasında uzman bulundurma zorunluluğuna ilişkin olarak yargılamanın değişik safhalarında görevli kamu personelinin, yasal düzenlemenin amacına matuf olarak uygulamayı ne oranda benimsediklerini ve konuya ilişkin mevcut mevzuatın çocuğun üstün yararı ilkesinin korunmasında yeterliliği hakkındaki görüş ve önerilerini öğrenmeyi amaçlamaktadır. Gereç ve Yöntemler: Bu amaçla, 2015 yılında İstanbul Adliyelerinde çocuk adalet sisteminde görevli polis, savcı, hâkim, avukat ve uzman olarak görev yapan 30 katılımcı ile derinlemesine mülakatlar gerçekleştirilmiş, elde edilen bulgular içerik analizi yöntemi ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Araştırmanın bazı önemli bulgularına göre; katılımcılar mevzuatın yeterliliğine ilişkin çoğunlukla olumlu görüş bildirmekle birlikte, bir kısmı mağdur çocuğun dinlenmesi hususunda yeterli donanım ve hizmet içi eğitime sahip olmadıklarını beyan etmişlerdir. Sonuç: Mağdur çocuğun dinlenmesinin mevzuat hükümlerince uygulanmasının adaletin tecellisinde önem arz ettiği düşünülmekte, çocuk adalet sisteminde görev yapanların ilgili eğitim ve farkındalık programlarına katılmaları önerilmektedir. Objective: For the judgement of children who take part as complainant (victim) as well as defendant and witness, it is not possible to practice the process and methods concerning adults. It is known that the classic proceedings are insufficient because of the charecteristics of children‘s judgement and examination. Therefore many new methods were improved to solve this problems. Article 236 which is a ten year old regulation in criminal proceedings law regulates the examination methods of victim children. the aim of this study is to evaulate the obligation about an expert being present during listening of victim children as per Article 236 of the Turkish Penal Procedure Code; at what rate public personnels such as police, prosecutor, judge, expert who are in charge at different phases of trial has adopted the procedure in accordance with the purpose of legislative regulation, and of whether existing regulation concerning to the subject is sufficient to protect the principle of best interest of children. Material and Methods: in order to achieve mentioned aims 30 in depth interviews was carried out with public personnels such as; prosecutors, judges, child justice experts and lawyers who authorized during hearing of children at courthouses of İstanbul at 2015. Results: According to some important findings of the study; the interviewees have found the regulation sufficient partially, the large part of interviewees have agreed about an expert being present during examination of victim children contributes justice. Conclusion: It is suggested that thos. |
