| Přispěvatelé: |
Dikici, Burcu, Gökçe, Kağan, Gökçe, Yasemin Benderli, Soyman, Mübin, Yeditepe Üniversitesi |
| Popis: |
Background and Aims: The aim of this study was to evaluate the microtensile bond strength (µTBS) of a self-adhesive resin cement after different conditioning techniques to dentin. Materials and Methods: Occlusal enamel of 15 human third molars were removed with 180-grit silicon carbide paper and smear layer on mid-coronal dentin was standardized with 600- grit silicon carbide paper. Teeth were randomly divided into 3 groups according to the conditioning techniques: (Control [no treatment], Acid etching [15 sec], Er:YAG laser [100 mj ;10Hz]. In each group composite onlays (Filtek Z250; 3MESPE) were luted with the self-adhesive resin cement (RelyX Unicem; 3MESPE). After the specimens were stored in distilled water for 24 hours, the µTBS was performed using a universal testing machine (Instron). Data were analyzed using one-way ANOVA and post hoc multiple comparison Tukey’s tests (p0.05).Results: Mean microtensile bond strength and standart deviation values for control, acid etch and Er:YAG laser groups are 22.972.70 MPa, 19.964.65 MPa and 14.452.74 Mpa respectively. Microtensile bond strenth values of Er:YAG laser group were significantly lower than the Acid etch and Control groups, while the difference between Acid etch and Control groups were significant, showing higher values for the Control group (p0.05). Conclusion: Conditioning with Er:YAG laser or Acid etching did not significantly improved the bonding of RelyX Unicem to dentin. Self-adhesive approach was found the most effective method. Amaç: Bu çalışmanın amacı, bir self-adeziv rezin simanın farklı dentin hazırlıkları sonrasında dentine olan mikro-gerilim bağlanma dayanımlarının (µTBS; MPa) değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntem: 15 adet çekilmiş çürüksüz insan molar dişinin oklüzal mine ve kökleri düşük devirli elmas bıçak (Isomet) kullanılarak uzaklaştırıldı ve orta dentin yüzeyindeki smear tabakası 600 gritlik SiC zımpara (Buehler; Lake Bluff IL, USA) ile standardize edildi. Dişler, dentin yüzeylerinin hazırlanma şekline göre 3 alt gruba ayrıldı; (kontrol (işlem yapılmadı), asit uygulanmış (15 sn) ve Er:YAG lazer uygulanmış (100 mj ;10Hz) (n5 her bir grup için). Herbir grup için, hazırlanan kompozit onleyler (Filtek Z250; 3M ESPE) bir self-etch rezin siman ile (RelyX Unicem; 3M ESPE) dentine bağlandı ve polimerize edildi. Bağlanan örnekler 37C distile suda 24 saat bekletildikten sonra, 1mm2 çubuklara ayrıldı (n:30 her grup için) ve µTBS (MPa) universal test cihazı (Instron) kullanılarak saptandı. Sonuçlar One way ANOVA ve post hoc Tukey testi ile değrlendirildi (p0.05). Bulgular: Er:YAG lazer ile elde edilen mikro-gerilim bağlanma dayanımı değerleri asitlenmiş ve kontrol grubuna göre anlamlı şekilde düşük bulunmuştur. Asitlenmiş ve kontrol grubu arasında da istatistiksel olarak bir fark bulunmuş, asitlenmiş gruptaki bağlanma değerleri kontrol grubuna göre istatistiksel olarak daha düşük bulunmuştur (p0.05). Elektron mikroskobu değerlendirmesinde, kontrol gurubunda rezin uzantılar oluşmazken, düzgün bir hibrit tabakası gözlenmiş, lazer ve asitlenmiş gurupta ise düzensiz bir hibrit tabakası gözlenmiştir. Sonuçlar: Dentin yüzeyinin Er.YAG veya asit ile muamelesi RelyX Unicemin dentine bağlanmasını arttırmamıştır. Bu çalışmada self-adeziv yaklaşım en etkili yöntem olarak kabul edimiştir. |
