| Popis: |
Giresun’da bulunan zengin bakır madenleri, 19. ve 20. yüzyılda yabancı uyruklu kişi ya da Osmanlı Devleti vatandaşı gayrimüslimlere, işletilmesi için imtiyaz olarak verilmiştir. Madenlerden çıkarılan bakır cevheri “kalhane” denilen tesislerde işlenerek külçe haline getirilmiş ve çevre illerle birlikte yurt dışına gönderilmiştir. Bölgedeki hammadde zenginliği, bakırcılık sanatının gelişmesine zemin hazırlamış, bu bağlamda çok sayıda usta, mesleğe yönelmiştir. İl merkezindeki Kazancılar Çarşısı’nda kümelenen bakırcı esnafı, bilindik ürünlerin dışında Giresun İbriği, Giresun Tavası, Fındık Mangalı gibi sanat değeri taşıyan kap-kacaklar üreterek meslekte fark yaratmıştır. Günümüzde bakıra olan talebin azalmasıyla, bu sanat dalı yok olmaya yüz tutmuş; sayısı onlarca olan esnaftan sadece bir tanesi kalmıştır. Bu araştırma, Giresun’da bakır madenleri, bakırcılık, bakırcı esnafı ve Giresun İbriği’nin yapım aşamaları gibi konuları içermektedir. In this study, subjects as Copper mines in Giresun, coppersmith and copper tradesmen and the process of Giresun ewer have been included. According to the archive records; it has been understood that there were rich copper mines and they were operated by foreigners. The copper jewels have been marketed to inner and foreign market after being processed in the establishements called "kalhane". Rich stocks made it possible to have a developed copper art in Giresun. In the street known as Kazancılar Street, there were many copper artisans. There were many ewers and frying pans in Giresun style. There is only one artisan left dealing with this art. The copper art are on the verge of disappearing. |
