| Popis: |
Hukukumuzda, konkordato mühletinin kaldırılması, konkordatonun tasdik edilmemesi veya konkordatonun tamamen feshi hallerinde, bazı şartlar gerçekleşmişse borçlunun doğrudan doğruya iflasına karar verilebilmektedir. 7101 sayılı Kanunla yapılan ve isabetli olan değişikliğe göre, konkordatoda öngörülen sebeplerle borçlunun doğrudan doğruya iflasına karar verilebilmesi için, mutlaka iflasa tabi olması şartı aranmakta; iflasa tabi olmaması halinde, artık borçlunun doğrudan doğruya iflasına karar verilememektedir. Konkordato mühletinin kaldırılması durumunda borçlunun doğrudan doğruya iflasına karar verilebilecek haller İcra ve İflas Kanunu’nun 292 nci maddesinde isabetli bir şekilde tahdidi olarak ve daha sistematik bir şekilde düzenlenmiştir. Yine 7101 sayılı Kanunla yapılan önemli değişikliğe göre, konkordatonun tasdik edilmemesi veya tamamen feshi hallerinde borçlunun doğrudan doğruya iflasına karar verilebilmesi için, iflasa tabi olması şart olduğu gibi bunun yanında ayrıca hakkında bir doğrudan doğruya iflas sebebinin de bulunması gerekmektedir. Bu son belirtilen hallerde, borçlu hakkında ayrıca başka bir doğrudan doğruya iflas sebebinin aranması isabetli bir değişik- lik olmamıştır. Zira konkordatoda öngörülen doğrudan doğruya iflas sebepleri, esasen şekli birer iflas sebebi olmakla, ayrıca borçlu hakkında başka bir doğrudan doğruya iflas sebebinin aranmasına gerek bırakmamaktadır. Nihayet 7101 sayılı Kanunla yapılan değişikliğe göre, konkordatoda öngörülen her üç doğrudan doğruya iflas sebebinin gerçekleşmesi halinde, artık borçlunun iflasına mahkemece re’sen karar verilmekte; alacaklıların bu yönde bir talepte bulunması gerekmemektedir. In our law, it is possible to decide on direct bankruptcy of the debtor in case some conditions are fulfilled, in the circumstances of the abolition of the concordat period, the nonconformity of the concordat or the complete termination of the concordat. According to the amendment made by the Code Numbered 7101 and which is appropriate, it is required that the debtor must be subject to bankruptcy in order to decide direct bankruptcy of the debtor due to the causes stated in the concordat; in case the debtor is not subject to bankruptcy, it is no longer possible to decide direct bankruptcy of the debtor. The circumstances, where the bankruptcy of the debtor can be directly decided in the case of the abolition of the concordat period, have been stated under Article 292 of Execution and Bankruptcy Code that is regulated accurately restricted and systematically. Furthermore, according to the significant amendment made by the Code Numbered 7101, in order to decide direct bankruptcy of the debtor in the circumstances of the nonconformity of the concordat or the complete termination of the concordat, the condition with regard to being subject to bankruptcy of the debtor must be fulfilled as well as a cause of direct bankruptcy of the debtor must be occurred. In the latter cases, searching for another cause of direct bankruptcy of the debtor is not an accurate amendment. Since, the causes for direct bankruptcy stipulated in the concordat fundamentally are procedural bankruptcy causes of each, it does not require the search for a direct cause of bankruptcy as a matter of fact. Finally, according to the amendment made by Code Numbered 7101, in the event that all three causes for direct bankruptcy stipulated in the concordat are occurred, then the bankruptcy of the debtor shall be decided by the court in its own motion (ex officio); and creditors do not need to make such a request. |
