| Popis: |
Amaç: Wolff–Parkinson–White (WPW) elektrokardiyografik paterni olan asemptomatik çocuk ve ergenlerde uygun yaklaşım konusunda halen çelişkiler bulunmaktadır. Bu çalışmada tamamen asemptomatik olan çocuk ve ergen WPW olgularının elektrofizyolojik özelliklerinin değerlendirilmesi amaçlandı. Yöntemler: Nisan 2012 ile Nisan 2018 süresince, invaziv elektrofizyolojik çalışma (EFÇ) ve kateter ablasyon uygulanmış, WPW paterni olan asemptomatik çocuk ve ergenlerin, tıbbi kayıtları ve işlem verileri değerlendirildi. Bulgular: Toplamda 149 EFÇ uygulanmış WPW paterni olan asemptomatik çocuk ve ergenin verileri geriye dönük olarak değerlendirildi. Hastaların 39’unda (%26.2) atriyal fibrilasyon esnasında en kısa pre-eksite geçen iki RR dalgası arasındaki mesafenin (SPERRI) ≤250 ms ya da aksesuvar yol efektif refrakter periyodunun (APERP) ≤270 ms olduğu saptandı. Riskli antegrad iletim saptanan 39 hastaya ve ortodromik atiyoventriküler taşikardi indüklenen 45 hastaya ablasyon uygulandı. Ek olarak aile isteği nedeniyle 14 hastaya da ablasyon uygulandı. Sonuç: Asemptomatik olan çocuk ve ergen WPW olgularının dörtte birinden fazlası, yüksek riskli antegrad iletim özellikleri sergilemektedir. Asemptomatik yüksek riskli çocuk ve ergen WPW olgularında ablasyon ilk sıra tedavi yöntemi olarak düşünülmelidir. Objective: Optimal management in asymptomatic children and adolescents with the Wolff-Parkinson-White (WPW) electrocardiographic pattern is still debatable. The aim of this retrospective study was to evaluate the electrophysiological properties of asymptomatic children and adolescents with WPW. Methods: The medical records and procedural data of asymptomatic children and adolescents with the WPW electrocardiographic pattern who underwent invasive electrophysiological study (EPS) and catheter ablation between April 2012 and April 2018 were evaluated. Results: In all, 149 consecutive, asymptomatic children and adolescents with WPW who underwent EPS were retrospectively investigated. In 39 (26.2%) of the patients, a shortest pre-excited R–R interval of ≤250 ms during atrial fibrillation or an accessory pathway effective refractory period of ≤270 ms was found. A total of 39 patients with high- -risk antegrade conduction and 45 patients with inducible orthodromic atrioventricular re-entrant tachycardia underwent catheter ablation. In addition, 14 patients underwent catheter ablation due to family preference. Conclusion: High-risk antegrade conduction properties are exhibited by more than one-quarter of asymptomatic children and adolescents with WPW. Ablation should be considered as a first-line therapy in asymptomatic children and adolescents with high-risk WPW. |
