| Popis: |
Bu çalışmada metin dil bilim temelli metin çözümlemelerinin öğrencilerin bağdaşıklık araçlarını kullanma ve tutarlı metin oluşturma becerileri üzerindeki etkileri araştırılmıştır. Çalışma 2013-2014 öğretim yılında Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu Türkçe Eğitimi Bölümü'nden 53 ikinci sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Çalışmada nitel veri toplama tekniklerinden biri olan doküman incelemesi tekniği kullanılmıştır. Diğer yandan çalışmanın modeli tek grup öntest-sontest deneysel desene göre tasarlanmıştır. Öğrencilerle uygulama öncesi ve sonrasında serbest yazma çalışması yapılmış ve bu çalışmalar metin olma ölçütlerinden bağdaşıklık ve tutarlılık bakımından değerlendirilmiştir. Öğrencilerin metinlerinde yer alan bağdaşıklık unsurlarının belirlenmesinde Coşkun (2005) tarafından geliştirilen "Bağdaşıklık Araçlarını Değerlendirme Ölçeği", metinlerin tutarlılık bakımından değerlendirilmesinde ise Can (2012) tarafından geliştirilen "Paragraf Tutarlılığı Değerlendirme Ölçeği" kullanılmıştır. Çalışmanın bulgularına göre öğrencilerin uygulama öncesindeki yazılı çalışmalarında bağdaşıklık araçlarının kullanım ortalamaları gönderim (10,18), eksiltili anlatım (7,81), değiştirim (0,37), bağlama ögeleri (16,18), kelime bağdaşıklığı (46,75) şeklinde gerçekleşmiştir. Uygulama sonrasındaki ortalamaları ise gönderim (11,77), eksiltili anlatım (10,37), değiştirim (0,73), bağlama ögeleri (17,84), kelime bağdaşıklığı (50,26) şeklindedir. Eksiltili anlatım, değiştirim ve bağlama ögelerinin kullanımı uygulama sonrasındaki yazılı anlatımlar lehine anlamlı derecede farklılaşırken gönderim ve kelime bağdaşıklığı arasında anlamlı bir farklılık bulunamamıştır. Öğrencilerin tutarlılık değerlendirme ölçeğinden aldıkları puanlar ise ilk kompozisyonlarında (2,78) iken ikinci kompozisyonlarında (2,84) olarak gerçekleşmiştir. Aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı değildir. This study aims to examine the effects of text-linguistic analysis of texts on the student skills of using cohesion devices and forming coherent texts. The study was carried out at the Faculty of Education in Ahi Evran University in the 2013-2014 academic year. The study group is composed of 53 second-grade students in the Turkish Teaching Department. Document review technique was used as a way of qualitative data collection. The model of our study was adjusted to a one-group pretest-posttest experimental design. The students were asked to write free compositions before and after the implementation and these free compositions were evaluated in terms of cohesion and coherence as the criteria of textuality. While identifying the cohesive elements in the texts written by the students, we used "The Scale for Evaluating Cohesion Devices" developed by Coşkun (2005). In order to evaluate the texts in terms of coherence, we used "The Scale for Evaluating Paragraph Coherence" developed by Can (2012). According to our findings, the average of using cohesion devices within the student papers before the implementation is as follows: reference (10,18), ellipsis (7,81), substitution (0,37), conjunction (16,18), lexical cohesion (46,75). Their averages after the implementation are as follows: reference (11,77), ellipsis (10,37), substitution (0,73), conjunction (17,84), lexical cohesion (50,26). While the use of ellipsis, substitution and conjunction elements differs significantly in favour of the second written discourses, there is not a significant difference between reference and lexical cohesion. The scores of students in the scale for evaluating coherence are (2,78) for their first compositions and (2,84) for their second compositions. This difference is not statistically significant. |
