Perforasyon tamir materyallerinin sızıntı ve kalitesi: İntrakoronal ve retrograd tekniklerin karşılaştırılması

Autor: Özçopur, Betül, Akman, Melek, Hakkı, Sema, Belli, Sema
Přispěvatelé: Selçuk Üniversitesi, Diş Hekimliği Fakültesi, Klinik Bilimler Bölümü, Hakkı, Sema, Belli, Sema
Jazyk: angličtina
Rok vydání: 2014
Předmět:
Popis: The objective of this in vitro study was to evaluate the quality and leakage of repair materials when perforation sites were challenged from an orthograde or retrograde direction. Intentional perforations were created on the mesial and distal root surfaces of the extracted human molar teeth (below the CEJ) using a diamond bur at a 45 degree angle to the long axis. Mesial perforations were repaired intracoronally using the following materials (n=15): IRM (Dentsply), amalgam (Dentsply), Dyract (Dentsply), SuperBond C&B (Sun Medical) and MTA (Dentsply). After filling the access cavities with cement, distal perforations were repaired retrogradely using the same materials. The teeth were kept at humid conditions (100%, 24hrs), the perforation sites were stained with 2%methylene blue (24hrs), sectioned and examined under a stereomicroscope at 20x and 40x magnifications and scored as extruded, insufficient or adequate in combination with the dye penetration. The data was statistically analyzed (Kruskal-Wallis and Mann-Whitney U-tests). A significant difference was found among the restoration techniques (p
Bu in vitro çalışmanın amacı, perforasyon tamir materyallerinin, perforasyon bölgesine ortograd ya da retrograd yerleştirildiğinde, sızıntı ve kalitesini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntemler: Çekilmiş insan molar dişlerin mesial ve distal kök yüzeylerinde, dişin uzun aksına 45 derecelik açıyla elmas bir frez ile kasten perforasyonlar oluşturuldu. Mesial perforasyonlar intrakoronal olarak şu materyaller kullanılarak tamir edildi: IRM (Dentsply), amalgam (Dentsply), Dyract (Dentsply), SuperBond C&B (Sun Medical) and MTA (Dentsply). Siman ile giriş kavitesi doldurulduktan sonra distal perforasyonlar aynı materyaller ile retrograd olarak tamir edildi. Dişler %100 nemli ortamda 24 saat saklandı. Perforasyon bölgeleri 24 saat %2’lik metilen mavisinde bekletildi. Dişler kesilerek, 20x ve 40x büyütme ile stereomikroskop altında incelendi ve boya penetrasyonuna göre taşmış, yeterli ve yetersiz olarak skorlandı. Bulgular: Veriler Kruskal-Wallis ve MannWhitney U-testleri ile analiz edildi. Restorasyon teknikleri arasında önemli derecede fark bulundu (p < 0.05). Tüm materyallerde retrograd teknik kullanıldığı zaman daha az sızıntı gözlendi (p < 0.05). Giriş kavitesi boyunca perforasyonun tamiri, %86 taşmış ya da yetersiz bulundu. Retrograd olarak uygulandığı zaman IRM %80, MTA %60 oranında sızıntı olmadan yeterli bulundu. Sonuç: Retrograd teknik kullanarak perforasyonların tamiri, kullanılan materyalin etkisi olmaksızın yeterli restorasyonun sayısı önemli derecede arttı. IRM retrograd uygulandığı zaman MTA’yı takiben en iyi kapamayı sağladı.
Databáze: OpenAIRE