Lipopolisakkarit ile indüklenen sıçan sepsis modelinde S-Allil sisteinin inflamatuar kaskat üzerine etkileri

Autor: Tekin, Neslihan, Kolaç, Umut Kerem, Tanrıkut, Cihan, Üstüner, M. Cengiz, Entok, Emre, Akyüz, Fahrettin, Alataş, İbrahim Özkan
Přispěvatelé: Sabire Yazıcı Fen Edebiyat Fakültesi
Jazyk: angličtina
Rok vydání: 2021
Předmět:
Popis: *Tekin, Neslihan ( Aksaray, Yazar )
Lipopolysaccharide (LPS) is a main constituent of Gram-negative bacterial cell walls and is considered a leading cause of sepsis. S-allyl cysteine (SAC) is a water-soluble organosulfur component present in garlic which has a potent antioxidant and free radical scavenger activity. The purpose of this study is to examine the antioxidant and anti-inflammatory potential of SAC on endotoxin LPS-induced sepsis. Female Wistar albino rats were divided into 6 groups. LPS (5 mg/kg) was applied to rats in sepsis and treatment groups intraperitoneally. After 24 hours from LPS injection 50 mg/kg and 100 mg/kg SAC was orally administrated to treatment groups. Lung and liver 18F-fluoro-deoxy-D-glucose (18F-FDG) uptake was measured by 18FDG-PET scan. Serum levels of nuclear factor-kappa B (NF-κβ), tumor necrosis factor-alpha (TNF-α), matrix metalloproteinase-9 (MMP-9), plasma levels of interleukin-1β (IL-1β), IL-6 and tissue levels of oxidative stress markers catalase (CAT), superoxide dismutase (SOD), malondialdehyde (MDA) and nitric oxide (NO) were determined. As a result of the study, MDA and NO levels of sepsis group were significantly higher than treatment groups in lung tissue. SOD activities of sepsis group was determined to significantly lower in the liver and lung tissues than the groups which were treated with SAC. Likewise, it was concluded that serum MMP-9, TNF-α and NF-κβ levels of sepsis group was significantly higher compared to levels of treatment groups. It was determined that SAC administration reduced 18F-FDG uptake in septic rats. In conclusion, SAC was observed to diminish effects of the acute toxicity and oxidative stress formed with LPS.
Lipopolisakkarit (LPS), Gram-negatif bakteriyel hücre duvarlarının ana bileşenidir ve sepsisin önde gelen bir nedeni olarak kabul edilir. S-alil sistein (SAC), sarımsakta bulunan güçlü bir antioksidan ve serbest radikal temizleyici aktiviteye sahip suda çözünür bir organosülfür bileşenidir. Bu çalışmanın amacı, SAC’nin endotoksin LPS kaynaklı sepsis üzerindeki antioksidan ve antiinflamatuar potansiyelini incelemektir. Dişi Wistar albino sıçanları 6 gruba ayrıldı. LPS (5 mg/kg), sepsis ve tedavi gruplarındaki sıçanlara intraperitoenal olarak uygulandı. LPS enjeksiyonundan 24 saat sonra 50 mg/kg ve 100 mg/kg SAC oral olarak tedavi gruplarına uygulandı. Akciğer ve karaciğer 18F-floro-deoksi-D-glukoz (18F-FDG) alımı, 18FDG-PET taraması ile ölçüldü. Serum nükleer faktör-kappa B (NF-κβ), tümör nekroz faktörü-alfa (TNF-α), matriks metalloproteinaz-9 (MMP-9), interlökin-1β (IL-1β) seviyeleri, plazmada IL-6 seviyesi ve dokuda oksidatif stres markerleri katalaz (CAT), süperoksit dismutaz (SOD), malondialdehid (MDA) ve nitrik oksit (NO) seviyeleri belirlendi. Çalışma sonucunda, akciğer dokusunda MDA ve NO düzeyleri sepsis grubunda tedavi gruplarından anlamlı olarak yüksekti. Karaciğer ve akciğer dokularında SOD aktivitelerinin sepsis grubunda SAC ile tedavi edilen gruplara göre anlamlı derecede düşük olduğu belirlendi. Benzer şekilde sepsis grubu serum MMP-9, TNF-α ve NF-κβ düzeylerinin tedavi gruplarının düzeylerine göre anlamlı derecede yüksek olduğu sonucuna varıldı. Septik sıçanlarda SAC uygulamasının 18F-FDG alımını azalttığı belirlenmiştir. Sonuç olarak, SAC’nin LPS ile oluşan akut toksisite ve oksidatif stresin etkilerini azalttığı gözlenmiştir.
Databáze: OpenAIRE