| Popis: |
Työssä tutkitaan kolmen hahmon pelaamista Fedor Dostojevskin romaanissa “Pelurit”. Tutkimuksen taustalla on huomio, että hahmot pelaavat eri syistä, ja että heidän pelinsä eroavat toisistaan. Pelien analysoinnissa käytetään Roger Caillois’n kehittämiä pelien kategorioita, mutta hieman soveltaen. Caillois kehitti kategoriat pelien luokitteluun, mutta tässä tutkimuksessa niitä käytetään pelaajien pelinaikaisen toiminnan analysoimiseen. Tutkimuksen tavoitteena on määritellä, millä eri tavoin hahmot pelaavat rulettia, ja miksi he ylipäätään pelaavat. Tutkimuksen metodina käytetään lähilukua. Tutkittavat hahmot ovat: kenraali, mummo ja Aleksei. Työn analyyttisessa osassa argumentoidaan, että kenraalin pelistä löytyy alea ja mimicry –kategorioita; mummon pelistä löytyy alea ja ilinx –kategorioita; ja Aleksein pelistä löytyy kaikki neljä Caillois’n pelien kategoriaa: alea, agon, mimicry ja ilinx. Hahmojen luonteiden analyysin perusteella argumentoidaan, että kenraali pelaa rulettia, koska hän haluaa näyttää aristokraattista luonnettaan; mummo pelaa, koska hän on tylsistynyt; ja Aleksei pelaa, koska hän tarvitsee rahaa. Erityistä huomiota työssä kiinnitetään “aristokraattiseen peliin”, sekä Dostojevskin pelihistoriaan. Aristokraattinen peli on käsite, joka kuvaa aristokraattien käyttäytymistä uhkapelin aikana, ja se liittyy aristokraattisiin kunniakoodeihin. Aristokraattisen pelin piirteitä löytyy kenraalin pelitavasta. “Pelurit” pohjautuu pitkälti Dostojevskin omaan pelihistoriaan, ja työn loppuosassa tarkastellaan hieman Dostojevskin ja päähahmo Aleksein yhtäläisyyksiä. В данной работе исследуется игры трех игроков романа “Игрок” Ф. М. Достоевского. Основой исследования является предположение, что игры персонажей различаются и персонажи играют по разным причинам. В анализировании и определении игр персонажей используется категории игр, созданная Roger Caillois (Роже Кайуа). Кайуа разработал свои категории для определения игр, в настоящей работе данная теория используется в анализе всех игровых действий персонажей при игре в рулетку. Целью работы является определение игр персонажей и обнаружение причин, приводящих персонажей играть в рулетку. Методом анализа является «внимательное чтение». Исследуемые три игрока-персонажа в работе: генерал, бабушка и Алексей (рассказчик). В аналитической части работы аргументируется, что генерал играет в alea (удача) и mimicry (симуляция); бабушка играет в alea и ilinx (головокружение); Алексей играет в alea, mimicry, ilinx и agon (состязание). Используемые термины — категории игры, созданные Кайуа. При анализе характеров персонажей аргументируется, что генерал играет, чтобы показать характер; бабушка играет, потому что ей скучно, и Алексей играет, потому что ему нужны деньги. Особое внимание в работе сосредоточивается на так называемой “аристократической игре” и на историю самого Достоевского с рулеткой. Аристократическая игра является понятием, описывающим поведение аристократа при азартных играх и связанным с аристократическим кодексом чести. В настоящей работе данное понятие проявляется в игре генерала. Роман “Игрок” основан на истории Достоевского с рулеткой, и в аналитической части работы аргументируется, что у Достоевского много общего с главным героем / рассказчиком Алексеем. |
