Popis: |
Din, akıl sahiplerine gönderilmiştir. Zaten insan olmanın ayırt edici vasfı, akıl sahibi olmaktır. Yine insanı diğer varlıklara üstün kılan şey bilgidir ki bilginin en temel kaynağı da akıldır. Hak dinin batıldan ayrılması, haber ile gelen bilgilerin anlaşılması ve kabul edilmesi ve yine dinin uygulanabilmesi için dinin temel iki vasfı olan temyiz ve kıyasa ihtiyaç vardır. Fakat diğer taraftan akıl, eksik/izâfî olması nedeniyle bazı hakikatleri idrak edemeyebilir. İşte burada şeriat, akla yardımcı olur. Yine akıl, yanılabilir. Bu durumda şeriat, akla yol gösterecektir. Genel olarak akılla şeriat arasında bir uyumun olduğu kabul edilmektedir. Fakat akıldan kaynaklanabilecek olan bazı problemler; dinin doğru olarak anlaşılması ve aktarılması, dini hükümlerin doğru yorumlanması, dinde asıl ve fer’ olan hükümlerin tefrik edilmesi gibi meselelerde bir takım sorunların ortaya çıkmasına yol açmaktadır. Bu yüzden aklın tarifi ve yine akılla duyuların ortak çalışmasından oluşan dil ve haberin tam olarak sınırlarının çizilmesi, içtihat tartışmaları açısından da önem arzetmektedir. The religion has been sent to the human who has a capacity of reason. As a matter of fact, the distinctive feature of being a human being is to have a reason. The fact that makes human being superior to other beings is knowledge and the basic source of knowledge is the reason. In order to separate the right religion from superstitions, to understand and accept the information expressed with the religious message, as well as to practice the religion the appeal and syllogism are needed. But on the other hand, the reason may not be able to comprehend some truths due to its incomplete/relativistic nature. Here Sharia helps reason. Likewise, the reason can be mistaken. In this case, Sharia leads to reason. It is generally accepted that there is harmony between reason and Sharia. But some conditions that may arise from the reason lead to several problems such as the understanding and transferring of religious knowledge correctly and the correct interpretation of the religious rules. That is why the description of reason and the definition of the limits of language and religious message which are formed in collaboration of the reason and senses are important for law discussions. |