Children's characters in the Turkish independent cinema within the theory of realistic based on ‘Leyla’ movie
| Autor: | Köreken, Nursel Çetin |
|---|---|
| Přispěvatelé: | Yıldız, Selahattin, Maltepe Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü |
| Jazyk: | turečtina |
| Rok vydání: | 2021 |
| Předmět: | |
| Popis: | İlk çağlardan bu yana insanoğlu her zaman gerçeğin ve gerçekçiliğin peşinde olmuştur. İnsanoğlunun bilgiye ulaşma çabası bu olguyu hayatın her alanında derinleştirmiş, birçok düşünür, sanatçı ve akademisyen “gerçekçilik” üzerine sayısız teori üretmiştir. Gerçekçilik ve doğa arasındaki güçlü bağ sebebiyle insan daha derin bir gerçeğe ulaşmak istiyorsa kopyaladığı doğa ile daha fazla haşır neşir olmak durumundadır. Sinemanın da gerçekçilikle arasında doğaya öykünme üzerine kurulu bir bağ vardır. Sinema sanatı, gerçekçilikle çok yakın ilişkisi olan bir sanattır. Çünkü sinemanın temel aygıtı olan kamera ile izleyici özdeşlik kurabilmekte ve bu da izleyicide gerçekçilik izlenimi yaratmaktadır. Dünyada ve Türkiye’de gerçekçi üslupla çekilmiş ve Fransız Yeni Dalgası, İtalyan Yeni Gerçekçiliği akımlarının da en önemli filmlerinden sayılan pek çok filmde çocuklar başrolde yer almışlardır. 90’lı yıllardan sonra gelişmeye başlayan Türkiye Bağımsız Sineması’nda Türkiye’deki sosyo-kültürel ve politik olayların yansımalarını konu alan mikro çocuk dünyası üzerinden makro yetişkin dünyanın anlatıldığı filmler de yapılmaya başlanmıştır. Çocuk karakterlere yer verilerek hikayelerin minimalize edilmesi, sosyolojik ve politik değişimleri yansıtırken çocuk masumiyetinin hikâyeye kattığı anlatım olanakları önemli yer tutmuştur. Bu durum da ulusal ve uluslararası festivallerden önemli ödüller alan filmlerin birçoğunda çocuk karakterlerin de yer aldığını ortaya koymuştur. Bu çalışmanın amacı Türkiye Bağımsız Sineması’nda çocuk karakterlerin başrollerde olduğu filmlere gerçekçilik kuramı çerçevesinden bakarak, gerçek bir hikayeden filme alınmış olan Leyla filmi ile Bağımsız Türkiye Sineması’nda çocuklarla çalışma biçimine yeni bir bakış açısı ve yeni bir yöntem önermektir. From the ancient ages to this day, humankind has always been in pursuit of the truth and reality. Humankind’s effort to gain knowledge has deepened this phenomenon in every sphere of life. Numerous thinkers, artists and academicians-built theories upon the “reality”. Due to the strong bond between reality and nature, a person has to be more involved with the nature she imitated if she wants to reach a deeper truth. Cinema also has a bond with reality, based on emulating nature. As an art form, the art of cinema has an intimate relationship with reality. Because the audience can identify with the camera, which is the main device of cinema, and this creates the impression of reality in the audience. In the world and in Turkey children took the leading roles in many films shot in a realistic tone, which are considered to be among the most important films of the French New Wave and Italian Neo-realism Movement. In the Independent Cinema of Turkey, which started to evolve after the 90s films about the reflections of socio-cultural and political incidents of Turkey are also started to shot where the macro-adult world is examined through the micro-child world. Minimizing the stories by including child characters enables to reflect sociological and political changes while the innocence of a child adds narrative possibilities to the story which has an important place. This conjuncture has revealed that many of the films that received notable awards from national and international festivals have also feature/included child characters. The aim of this study is to propose a new perspective and a new method to the way of working with children in Independent Turkish Cinema by looking at the films in which child characters are in the lead roles in Independent Turkish Cinema within the framework of realism theory through the film Leyla, which is based on a true story. |
| Databáze: | OpenAIRE |
| Externí odkaz: |
|