The play-real paradox and acting from antiquity to postmodernism
| Autor: | Yıldırım, Erdal |
|---|---|
| Přispěvatelé: | Yıldız, Selahattin, Maltepe Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü |
| Jazyk: | turečtina |
| Rok vydání: | 2021 |
| Předmět: | |
| Popis: | Sanat, bir yaratı eylemidir. İnsanlık tarihinin her döneminde var olan bu olgu, nesneler dünyasının yeniden üretilerek kurmaca ve taklit yoluyla estetik biçim kazandırılmasıdır. Bu bağlamda oyunculuk sanatı da, bir yaratı eylemidir. Tiyatro ile başlayan oyunculuk sanatı, teknolojik gelişmeler neticesinde kamera karşısında daha geniş kitlelere ulaşabilme imkânı bulmuştur. Gerek tiyatroda gerek kamera karşında aktörün hedefi gerçekçi bir icraya seyirciyi/alımlayıcıyı inandırabilmektir. Her sanat dalı bu arayış ve sorgulama içinde özne-nesne ilişkisi için ötekine (özne olmayana) ihtiyaç duyarken, oyunculuk sanatında durum farklılaşmakta ve icra özne ve özne ilişkisine dönmektedir. Yani öznenin bu sanat için nesnesi de kendisi olmaktadır. Oyunculuk, daha başlangıcında ötekine dönüşebilme potansiyelliği içeren bir sanat durumundadır. Stanislavski gerçekle bağı noktasında, bu sanatı sistematize etse de, çıkmazlar belirsizlikler ve tartışmalar devam etmiştir. Postmodern dönemle evrenin gerçeğini aşan kopya ve taklitlerle kuşatılması, sorunsalı daha da büyüterek aktörlük sanatını hiper gerçeklik zeminine taşımıştır. Art is an act of creation. This phenomenon, that exists in each period of human history, is recreating the object world and giving aesthetic form by fiction and imitation. In this context art of acting is also an act of creation. Acting born with theater had the opportunuty of reaching so many people by screen in the result of technological developments. Both in theater and on screen actor aims convincing audience to his performance. While all kinds of art need the other one (other than subject) in all these search and questioning, issue changes in acting and action turns to be the concern of subjects’ relation. Just for this art, subject turns to be the object also. Acting is an art that has the potential of turning into another right at the beginning. Although Stanislavsky systematizes this art in connection with reality, dilemmas, uncertinities and controversies went on. In the postmodern period, the fact that the universe is surrounded by copies and imitations widen the problem and carried the acting art to hyper reality. |
| Databáze: | OpenAIRE |
| Externí odkaz: |
|