Lipps desenli ti implantlara yapısal karakterizasyon ve hücre yapışma özellikleri

Autor: Dudko, J., Deineka, V., Liubchak, I.
Přispěvatelé: Maltepe Üniversitesi
Jazyk: angličtina
Rok vydání: 2019
Předmět:
Popis: Introduction: Geometry and topography of the implant surface are critical for the shortand long-term success of implantation. Quality of osteointegration related to their surface properties. Various treatments have been developed to modify the implants surface, include machining/micromachining, sandblasting, etc. Last decades numerous studies sown advantages of nanostructures for cell attachment. The aim of research was structural characterization and cell proliferation on lasermodified titanium implants Materials and Methods: In current research the surface of Titanium samples (polished and sandblasted) was patterned with Laser Induced Periodic Surface Structures in order to provide high regular nanostructure. 10 mm in diameter were treated generating LIPSS under two different parameters sets – LIPSS-1 and LIPSS-2. The surface morphology and chemistry were investigated both by secondary electrons imaging and EDS analysis. Contact angle was measured using video-based optical contact angle measuring instrument (OCA 15 EC, Data Physics, USA). Human primary osteoblasts were used for cell adhesion and proliferation assessment 1, 3 and 7 days. Results: LIPSS provide formation of homogeneous and regular patters both on polished and sandblasted surfaces with size ranges between 400 and 600 nm (fig. 1). There was no difference in patterns size between LIPSS-1 and LIPSS-2 regimens. CA after LIPSS increase in 23% (mode 1) and 35% (mode 2) compare the non-treated ones. Cell culture proved better cell adhesion for LIPSS modified surfaces with excellent proliferation rate compare the non-treated ones. LIPSS-2 provided better adhesion properties. Discussion: LIPSS modified polished and sandblasted surface have grate potential for biomedical application due to developed structure and cell adhesion properties. Acknowledgment: Authors thanks to prof. Leonardo Orazi (University Reggio Emilia, Italy) for LIPSS patterning. This research supported by H2020 Marie Skłodowska-Curie Actions, grant NanoSurf 777926
Giriş: İmplant yüzeyinin geometrisi ve topografisi, implantasyonun kısa ve uzun vadeli başarısı için kritik öneme sahiptir. Osteointegrasyon kalitesi yüzey özelliklerine bağlıdır. İmplant yüzeyini değiştirmek, işleme / mikroişleme, kumlama vb. Dahil çeşitli tedaviler geliştirilmiştir. Son on yıldaki çalışmalar, hücre bağlanması için nanoyapıların avantajlarını ortaya koydu. Araştırmanın amacı, lazerle modifiye edilmiş titanyum implantlarda yapısal karakterizasyon ve hücre çoğalmasıdır. Materyal ve Metodlar: Mevcut araştırmada, yüksek düzenli nanoyapı sağlamak için Titanyum numunelerinin (cilalı ve kumlanmış) yüzeyi, Lazer Kaynaklı Periyodik Yüzey Yapıları ile desenlendirilmiştir. 10 mm çapında iki farklı parametre setinde LIPSS üretildi - LIPSS-1 ve LIPSS-2. Yüzey morfolojisi ve kimyası hem ikincil elektron görüntüleme hem de EDS analizi ile incelendi. Temas açısı, video tabanlı optik temas açısı ölçüm cihazı (OCA 15 EC, Data Physics, ABD) kullanılarak ölçülmüştür. İnsan primer osteoblastları hücre yapışması ve proliferasyon değerlendirmesi için 1., 3. ve 7. günde ölçüldü. Sonuçlar: LIPSS, hem parlatılmış hem de kumlanmış yüzeylerde, 400 ila 600 nm arasında değişen boyutlarda homojen ve düzenli patikler oluşmasını sağlar (şekil. 1). LIPSS-1 ve LIPSS-2 formları arasında desen büyüklüğü açısından fark yoktur. LIPSS’den sonra% 23 (mod 1) ve% 35 (mod 2) ‘deki artış CA, tedavi edilmeyenleri karşılaştırır. Hücre kültürü, LIPSS ile modifiye edilmiş yüzeyler için daha iyi hücre adezyonu olduğunu gösterdi ve mükemmel proliferasyon hızı ile tedavi edilmeyenleri karşılaştır. LIPSS-2 daha iyi yapışma özellikleri sağlamıştır. Tartışma: LIPSS modifiye cilalı ve kumlanmış yüzey, gelişmiş yapı ve hücre yapışma özellikleri nedeniyle biyomedikal uygulama için ızgara potansiyeline sahiptir. Bilgilendirme: LIPSS modellemesindeki yardımları için yazarlar Prof. Leonardo Orazi’ye (Reggio Emilia Üniversitesi, İTALYA) teşekkür eder. Bu araştırma H2020 Marie Skłodowska-Curie Eylemleri tarafından desteklenmiştir, NanoSurf 777926.
Databáze: OpenAIRE
Externí odkaz: