İSTANBUL AYASOFYA MÜZESİ’NE BALIKESİR-MANYAS ÇEVRESİNDEKİ KAZAK KİLİSELERİNDEN GELEN AHŞAP İKONALAR

Autor: ERBİLGİN, SEYDA HİLAL
Přispěvatelé: DOĞAN, SEMA, Sanat Tarihi
Jazyk: turečtina
Rok vydání: 2021
Předmět:
Popis: Wooden icons are panels that are made for prayers, representing holy persons and events. These panels are accepted starting from the early period of Christianity and momentously after the Iconoclast Period (726-843) and have a religious teaching function. Unlike the nobility of religious architecture in the early period in Byzantine Art, icons are symbolic objects used in liturgy. Importance was given to the art of icon after the Iconoclast Period, and the spiritual side of Byzantine painting was revealed by using various materials and with the support of intellectual surroundings of religious descriptions. Byzantine painting has affected both Orthodox countries and the West, especially Italy. In the Palaiologos Period, there were depictions that made the effect of debt apperent in the art of painting, and mobility was observed in the figures. The making of icons continued in the post-Byzantine period. With the acceptance of Christianity in Russia in the 10th century, icons also began to be accepted in this period with the influence of Byzantine Art. Russian icon paintings lived their golden age from the end of the 14th century to the middle of the 16th century. Icon art, which has been influenced by the West since the end of the 17th century, continued this artistic view in the 18th century. In the 19th century, icon art synthesized its own culture and different cultures in a creative development. The Don Cossacks living in Manyas-Kocagöl were members of "Old Believers" denomination. They took refuge in the Ottoman Empire in 1778 and lived in this region until 1962. The Cossacks brought their icons with them and worshiped in their churches and houses. In 1962, some went to the United States, some went to Russia, and the icons remained in churches. The icons remaining in the church were brought to the Istanbul Ayasofya Museum and were preserved there. Within the framework of the project that started in 2014, our work on this icon group started. The icon group subject to our study were introduced by cataloging and inscriptions were examined. As a result of the examinations and researches, iconostasis restitution proposal was made and the icons within the scope of our thesis were compared with the Russian icons made in different periods. Specific part of it has been dated. İbadet için yapılmış, kutsal kişilerin ve olayların tasvirleri olan ahşap ikonalar; Hıristiyanlığın erken döneminden başlayarak, İkonoklast Dönem (726-843) sonrasında önem verilerek kabul görmüş ve dini öğretme işlevi olan panellerdir. Bizans sanatında erken dönemde dini mimari örneklerindeki ihtişamın aksine ikonalar liturjide yararlanılan sembolik bir nesnedir. İkonoklast Dönem sonrası, ikona sanatına önem verilmiş, çeşitli malzemeler kullanılarak entelektüel çevrenin de dini tasvirleri desteklemesiyle, Bizans resminin ruhani yanı ortaya konmuştur. Bizans resim sanatı hem Ortodoks ülkeleri hem de Batı’da özellikle İtalya’yı etkilemiştir. Palaiologos Dönemi’nde resim sanatında derinlik etkisini hissettiren tasvirler yer almakta, figürlerde hareketlilik gözlemlenmektedir. Bizans sonrası dönemde de ikona yapımına devam edilmiştir. Rusya’da 10. yüzyılda Hıristiyanlığın kabul edilmesiyle birlikte, Bizans Sanatı etkisi ile ikonalar da bu dönemde kabul görmeye başlamıştır. Rus ikona resmi 14. yüzyıl sonundan 16. yüzyıl ortalarına kadar altın çağını yaşamıştır. 17. yüzyıl sonundan itibaren Batı etkisinde kalan ikona sanatı 18. yüzyılda da bu sanatsal görüşü sürdürmüştür. 19. yüzyılda ikona sanatı yaratıcı bir gelişme içinde kendi kültürü ile değişik kültürleri sentezlemiştir. Manyas-Kocagöl’de yaşayan Don Kazakları “Eski Müminler” mezhebine bağlıdır. 1778’de Osmanlı İmparatorluğu’na iltica etmişler, 1962 yılına kadar bu bölgede yaşamışlardır. Kazaklar, gelirken yanlarında ikonalarını da getirmişler, kiliselerinde ve evlerinde ibadet etmişlerdir. 1962’de bir bölümü Amerika Birleşik Devletleri’ne bir kısmı Rusya’ya gitmiş, ikonalar kiliselerde kalmıştır. Kilisede kalan ikonalar İstanbul Ayasofya Müzesi’ne getirilerek muhafaza edilmiştir. 2014 yılında başlayan proje çerçevesinde bu ikona grubu ile ilgili çalışmamız da başlamıştır. Çalışmamıza konu olan ikona grubunun katalog çalışması yapılarak, ikonalar tanıtılmış ve yazıtlar incelenmiştir. İnceleme ve araştırmalar sonucunda ikonostasis restitüsyon önerisi yapılmış, tezimiz kapsamındaki ikonalar ile değişik dönemlerde üretilmiş Rus ikonaları karşılaştırılmıştır. Belirli bölümünün tarihlemesi yapılmıştır.
Databáze: OpenAIRE