| Popis: |
Wyrazy nazywające osoby pozostające ze sobą w stosunku pokrewieństwa i powinowactwa (matka, ojciec, brat, siostra itp.), podobnie jak imiona własne, należą do leksemów, od których stosunkowo łatwo tworzą się formacje modyfikacyjne ze znaczeniem oceny subiektywnej. Obserwuje się przy tym pewien brak symetrii w doborze formantów wykorzystywanych do tworzenia podobnych formacji w języku polskim i rosyjskim. Z tego też względu osoby nie będące rodzimymi użytkownikami języka mają trudności nie tylko z prawidłową interpretacją podobnych formacji, ich poprawnym użyciem, ale i z tworzeniem. Które z form są możliwe, które z nich są aktywne, których użycie jest stylistycznie ograniczone i w jakim stopniu? (...) |
