Bogusława Latawiec w światach Caravaggia

Autor: Dembińska-Pawelec, Joanna
Jazyk: polština
Rok vydání: 2021
Předmět:
Popis: Problematyka szkicu skupia się na malarstwie Caravaggia, które stało się źródłem ekfrastycznych inspiracji w wierszu Bogusławy Latawiec „Światy Caravaggia”. Utwór poetki jest jak nieśpieszny spacer po muzeum wypełnionym jego obrazami, wśród których autorka szkicu identyfikuje takie płótna, jak: Chłopiec ugryziony przez jaszczurkę, Amor zwycięski, Męczeństwo Świętego Piotra, Madonna Loretańska, Złożenie do grobu, Śmierć Madonny, i inne. Caravaggio nazywany jest peintre maudit, w dzieciństwie przeżył epidemię dżumy, która zabrała bliskich członków jego rodziny, a większą część życia spędził uciekając przed wyrokiem za zabójstwo. Gustaw Herling-Grudziński pisał, że malarz miał wbity za skórę cierń śmierci. Autorka szkicu wskazuje na głębokie pokrewieństwa techniki malarskiej Caravaggia i sztuki poetyckiej Latawiec, które upatruje w grze ciemności i światła. Efekt chiaroscuro widoczny na obrazach genialnego malarza, towarzyszy także lirycznej kreacji w utworach autorki „Światów Caravaggia”.
Caravaggio. Oprac. R. Bergerhoff. Tłum. E. W. Skowron. Warszawa 1971. Grądziel-Wójcik J.: Poznań w poezji Bogusławy Latawiec – między „tym miastem” a „prywatną ciemnią”. W: J. Grądziel-Wójcik, P. Łuszczykiewicz: Bogusława Latawiec – portret podwojony. Kraków 2016. Grądziel-Wójcik J.: Przymiarki do istnienia. Wątki i tematy poezji kobiet XX i XXI wieku. Poznań 2016. Grądziel-Wójcik J., Łuszczykiewicz P.: Bogusława Latawiec – portret podwojony. Kraków 2016. Haake M.: Gustaw Herling-Grudziński wobec twórczości Caravaggia. Przyczynek do interpretacji „Wskrzeszenia Łazarza”. W: „Cienie wielkich artystów”. Gustaw Herling-Grudziński i dawne malarstwo europejskie. Pod red. A. Stankowskiej, M. Śniedziewskiej, M. Telickiego. Poznań 2013. Haake M.: Mowa transcendencji. Hermeneutyka światła w religijnym malarstwie Caravaggia. „Ethos” 30 (2017) nr 3. Herling-Grudziński G.: Caravaggio. Światło i cień. Kraków-Warszawa 2019. Herling-Grudziński G.: Dziennik pisany nocą 1973-1979. Warszawa 1990. Herling-Grudziński G.: Dziennik pisany nocą 1984-1988. T. 1. Paryż 1989. Herling-Grudziński G.: Dziennik pisany nocą 1984-1988. T. 2. Paryż 1989. Kawecki W.: Tajemnice Caravaggia. Kielce 2019. Latawiec B.: Bliskie jest to, co dalekie. W: J. Grądziel-Wójcik, P. Łuszczykiewicz: Bogusława Latawiec – portret podwojony. Kraków 2016. Latawiec B.: Gdyby czas był ziemią. Sopot 2011. Latawiec B.: Głośne jest to, co najcichsze. W: Eadem: Razem tu koncertujemy. Poznań 1999. Latawiec B.: Odkrytki. Warszawa 2007. Latawiec B.: Pracuję oczami. W: J. Grądziel-Wójcik, P. Łuszczykiewicz: Bogusława Latawiec – portret podwojony. Kraków 2016. Latawiec B.: Światy Caravaggia. W: Eadem: Zmowy. Szczecin, Bezrzecze 2015. Latawiec B.: Trzy genezy. W: J. Grądziel-Wójcik, P. Łuszczykiewicz: Bogusława Latawiec – portret podwojony. Kraków 2016. Latawiec B.: Zmowy. Szczecin, Bezrzecze 2015. Ligęza W.: Rytm środkowy. „Twórczość” 1983, nr 1. Łuszczykiewicz P.: Wiersze, sny, obrazy Bogusławy Latawiec. W: J. Grądziel-Wójcik, P. Łuszczykiewicz: Bogusława Latawiec – portret podwojony. Kraków 2016. Mazurek A.: Wstęga Möbiusa. „Akcent” 2008, nr 3. Mikołajewski J.: Rzymska komedia. Warszawa 2011. Rodary S.: Caravaggio i rewolucja luministyczna. W: Wielcy malarze. Ich życie, inspiracje i dzieło. Cz. 65. Caravaggio. Paryż-Warszawa 2003. Seward D.: Caravaggio: awanturnik i geniusz. Przeł. R. A. Galos. Wrocław 2003. Szaruga L.: Między wierszami (I). „Kultura”, Paryż 2000, nr 4. Węgrzyniakowa A.: Uczennice Przybosia. W: Stulecie Przybosia. Red. S. Balbus, E. Balcerzan. Poznań 2002.
Databáze: OpenAIRE
Externí odkaz: