Popis: |
The subject of the article is the notion of freedom in the theory of autopoietic systems, developed by a German sociologist and pedagogue Niklas Luhmann, at present one of the most interesting and most widely held variant of the general theory of systems. Luhmann understands the society not as an assembly of people, but as an operative closed process of communication. Such an attitude sometimes raises controversies because of its radical functional-cybernetic character of the theory and the terms applied (e.g. a man as a non-trivial machine). Presently, the theory of autopoietic systems has been developed and modified in the form of specific applications for social analyses in sociology and pedagogics. The paper shows some of the attributes of the notion of freedom in context of autopoietic systems: its function in education, educational goals, communication codes, teaching and learning possibilities to raise free individuals. The paper consists of five parts: 1. Introduction, 2. To exist always means to be different, 3. Systemic education towards freedom, 4. Child as a autonomic medium of education, 5. Do Androids Dream of Electric Sheep? Przedmiotem artykułu jest pojęcie wolności w teorii systemów autopojetycznych, sformułowanej przez niemieckiego socjologa i pedagoga Niklasa Luhmanna, obecnie jednym z najbardziej interesujących i najbardziej nośnym naukowo wariancie ogólnej teorii systemów. Luhmann rozumie społeczeństwo nie jako zbiorowisko ludzi, ale jako operacyjnie zamknięty proces komunikacji. Taka postawa budzi niekiedy kontrowersje, a to z racji radykalnie funkcjonalno-cybernetycznego charakteru tej teorii i aplikowanych terminów (np. człowiek jako maszyna nietrywialna). Współcześnie teoria systemów autopojetycznych została rozwinięta i zmodyfikowana w postaci konkretnych zastosowań dla analiz społecznych w socjologii i pedagogice. W artykule zostały pokazane niektóre z atrybutów pojęcia wolności w kontekście systemów autopojetycznych: jego funkcji w zakresie kształcenia, celów edukacyjnych, kodów komunikacyjnych, możliwości nauczania i uczenia się dla wychowania wolnych indywidualności. Praca składa się z pięciu części: 1. Wprowadzenie; 2. Istnieć to zawsze znaczy się różnić; 3. Systemowe wychowanie do wolności; 4. Dziecko jako autonomiczne medium wychowania; 5. Czy androidy śnią o elektrycznych owcach? |