| Popis: |
W czasie powstania Chmielnickiego nastąpiła zmiana sytuacji na Ukrainie. Szlachta, która została zmuszona do ucieczki ze swych posiadłości liczyła, że będzie mogła je odzyskać po zawarciu ugody zborowskiej. Powrót do majątków następował bardzo powoli i przy niechętnej postawie samego Bohdana Chmielnickiego. Król Jan Kazimierz powierzył wojewodzie kijowskiemu Adamowi Kisielowi zadanie ułożenia relacji z Kozakami, odbudowy administracji polskiej na terenach ogarniętych buntem oraz doprowadzenia do powrotu szlachty do utraconych dóbr. Efekty prowadzonych przez niego trudnych rozmów z wodzem powstania były niewielkie. Kozacy ulegali naciskom czerni, która obawiała się zemsty panów. Nie chciano, przede wszystkim, utraty osiągniętych wpływów na Ukrainie, wskutek czego dochodziło do wystąpień antyszlacheckich. Ugoda zborowska została ostatecznie zatwierdzona przez sejm, o czym przesądziła obawa przed kontynuacją wojny z mołojcami. Rzeczpospolita, dążąc do utrzymania pokojowych stosunków z Kozaczyzną, nie udzieliła przy tym wsparcia szlachcie ukrainnej, przez co w zdecydowanej większości nie powróciła ona do swoich majątków. The Chmielnicki uprising led to a major change in the circumstances of the Ukrainian nobility, who had to flee their estates, but hoped to return to them after the Zborów accords. It was, however, a slow process, also due to the unfriendly attitude of Bohdan Chmielnicki himself. Jan Kazimierz charged the Kievian palatine Adam Kisiel with settling the relations with the Cossacks, rebuilding the Polish administration and making arrangements for the return of the nobility. Kisiel conducted difficult talks with Chmielnicki, but with little effect. Cossacks have been responding to pressures of the czerń, who feared the revenge of the landowners, and sought to avoid losing newly-found influence in the Ukraine. Accordingly, anti-noble incidents did abound. The Zborów accords have been approved by the diet, primarily because of the fears of the resumption of war, but the Commonwealth failed to give its full support to the Ukrainian nobility in the interests of maintaining good relations with the Cossacks and, because of this, most of them did not return to their estates. Во время восстания Богдана Хмельницкого в Украине наступили важные изменения в результате которых польская шляхта была вынуждена покинуть свои владения. После заключения Зборовского договора для нее появилась возможность снова вернутся в Украину. Однако, это возвращение проходило очень медленно, поскольку украинский гетман не спешил исполнять условия договора. В связи с этим Ян Казимир поручил киевскому воеводе Адаму Киселю урегулировать отношения с козаками, реанимировать польскую администрацию на потерянных землях и способствовать быстрейшему возвращению шляхты. Воевода провел сложные переговоры с Хмельницким но их эффект был невелик. Козацкая старшина неохотно соглашалась на возвращение польской шляхты, беспокоясь из-за возможности потери своего собственного влияния, а чернь открыто сопротивлялась такому возвращению. В такой ситуации, несмотря на ратификацию сеймом Зборовского договора, Речь Посполитая, желая не допустить очередного конфликта и сохранить мирные отношения с козацкой старшиной, отказалась от открытой поддержки шляхты, изгнанной с украинских земель. В конечном результате это привело к тому, что большая часть польской шляхты так и не смогла вернутся в свои бывшие владения. |
