| Popis: |
Niniejszy artykuł stanowi analizę odbioru sztuki Shujiego Terayamy w kontekście postulatów twórcy. Kontrowersyjne obrazy filmowe oraz odważne działania performatywne Terayamy do dzisiaj stanowią inspirację dla młodych pokoleń artystów niezależnych. Czerpiąc z teorii teatru okrucieństwa Antonina Artauda oraz nawołując do rewolucji seksualnej poprzez ukazanie transgresji cielesnych i odrzucenie norm społecznych, japoński artysta próbował przekazać widzom swoją wizję nowej, nieskrępowanej tradycją kulturową sztuki. W niniejszym artykule przedstawione zostały kontrowersje związane z odbiorem twórczości Terayamy, wynikające z niezrozumienia przez publiczność postulatów artysty. The presented article is an analysis of the reception of Shuji Terayama's art in context of his postulates. The controversial films and daring performing acts of Terayama are the inspirations for the young generations of independent artists until this day. The director's main pursuit was connected with the effort to transfer his vision of a new, derived from traditional culture, art into the viewer's minds. To accomplish his goal Terayama took inspiration from Antonin Artaud's theatre conventions and presented his vision of body transgressions and refusal of social norms. The presented article shows the controversies connected with the reception of Terayama's art, resulting from the complicated way of presenting the postulates by the author himself. |
