Popis: |
Współczesne relacje między Niemcami a Europą Środkowo-Wschodnią są determinowane kilkoma czynnikami. Po zjednoczeniu Niemiec kraj ten doświadczył częściowo trudu transformacji polityczno-gospodarczej poprzez konieczność dostosowania warunków w pięciu wschodnich krajach federacji, co pozwalało kolejnym rządom niemieckim lepiej zrozumieć doświadczenie państw środkowoeuropejskich. Kolejnym czynnikiem wpływającym na zaangażowanie Niemiec w tym regionie Europy jest bliskość geograficzna i wynikające z tego zainteresowanie stabilizacją tego regionu. Po przystąpieniu państw środkowoeuropejskich do Unii Europejskiej Niemcy stały się łącznikiem między starą i nową, zachodnią i wschodnią Europą. W relacjach wewnątrzunijnych coraz częściej pojawiają się podmioty pośrednie, pomiędzy poziomem Unii a państw członkowskich. Mają one charakter bardziej lub mniej zinstytucjonalizowany. Przykładami takich właśnie forów współpracy są Grupa Wyszehradzka i Inicjatywa Trójmorza zrzeszające państwa Europy Środkowo-Wschodniej. Celem artykułu jest analiza percepcji obu gremiów międzynarodowych w niemieckiej przestrzeni politycznej. Zbadana została hipoteza mówiąca, że w relacjach z V4 i 3SI Niemcy kierują się pragmatyzmem, nie postrzegając V4 i 3SI ani jako konkurencji ani najbliższych partnerów. Artykuł powstał w oparciu o jakościowe metody badawcze, przede wszystkim metodę analizy zawartości, metodę instytucjonalno-prawną oraz komparatystyczną. Contemporary relations between Germany and Central and Eastern Europe are determined by several factors. After the reunification of Germany, the country experienced some of the difficulties of the political and economic transformation due to the need to adjust conditions in the five eastern federal states, which allowed successive German governments to understand better the experience of the Central European states. Another factor influencing Germany’s involvement in this region of Europe is its geographical proximity and the resulting interest in the stabilization of this region. After the accession of Central European countries to the European Union, Germany became a link between the old and the new, Western and Eastern Europe. In intra-EU relations there arise increasingly frequently certain more or less institutionalized intermediate entities, situated between the level of the EU and the Member States. The Visegrad Group and the Three Seas Initiative that associate the countries of Central and Eastern Europe are examples of such cooperation forums. The aim of the article is to analyze the perception of both these international bodies in the German political space. The hypothesis that in relations with the V4 and 3SI Germany follows pragmatism, not perceiving the V4 and 3SI as competitors or closest partners, will be tested. The article is based on qualitative research methods, primarily the content analysis method, institutional-legal and comparative methods. |