Popis: |
Bu tez çalışmasında, Uşak ilinde bulunan tarihi yığma Ulu Cami ve minaresinin doğrusal ve doğrusal olmayan zaman tanım alanı analizleri gerçekleştirilmiştir. Analizler neticesinde, seçilmiş olan tarihi yığma yapıların deprem yükü altında dinamik davranışları incelenmiştir. Tez çalışması on bölüme ayrılmıştır. Birinci bölümde, tarihi yığma yapıların ne amaçla inşa edildiği, nasıl inşa edildiği, hangi malzemelerin kullanıldığı, tarihi yapıların toplumdaki önemi, tarihi yapıları ayakta tutmak için yapılmış, literatürde yer alan çalışmalardan bahsedilmiştir. İkinci bölümde, Uşak Ulu Cami’nin 600 yıllık tarihinden söz edilmiştir. Üçüncü bölümde, Uşak Ulu Cami’nin taşıyıcı mimari özellikleri hakkında genel bilgiler verilmiştir. Dördüncü bölümde, tarihi yığma yapılarda kullanılan malzemelerden söz edilmiştir. Beşinci bölümde tarihi yapıların yapısal özelliklerin belirlenmesinde kullanılan yöntemler, yığma yapılarda kullanılan malzemelerin özelliklerinin belirlenmesinde kullanılan yöntemler, malzeme modelleme teknikleri, modelleme ve malzeme idealleştirmelerinden ve tarihi yapılarda kullanılan malzemelerin mekanik özelliklerinden söz edilmiştir. Yığma yapıların deprem etkisi altında dinamik davranışlarını belirlemek için kullanılan deneysel ve sayısal modal analiz yöntemlerine ve dinamik formülasyonlara yer verilmiştir. Son olarak yığma yapıların doğrusal olmayan analizinde yaygın bir şekilde kullanılan metotlar hakkında bilgiler sunulmuştur. Altıncı xiii bölümde, Sonlu Elemanlar Yöntemi (SEY) hakkında bilgiler verilmiştir. Yedinci bölümde cami ve minarenin geometrik özelliklerinden, Sonlu elemanlar analizine başlamadan önce yapılması gerekenlerden, kullanılan malzemelerin özelliklerinden ve analizde kullanılacak olan 1999 Kocaeli depremi ivme kayıtları hakkında bilgi verilmiştir. Cami ve minarenin ayrı ayrı katı modelleri oluşturulmuştur. Yerinde keşiflerle yapıların mesnet şekilleri araştırılmıştır. Böylece sonuçların daha gerçekçi olduğu düşünülmüştür. Yapıların doğrusal olmayan zaman tanım alanı analizlerinde ise Beton Hasar Plastisite (CDP) modeli kullanılmıştır. Sekizinci bölümde, Uşak Ulu Cami ve Uşak Ulu Cami minaresinin sayısal analizlerine yer verilmiştir. Doğrusal olmayan analizlerden elde edilen sonuçlara yer verilmiştir. Dokuzuncu bölümde Çelik Kumaş Takviyeli Beton Karışım (ÇKTBK) ile güçlendirilen minarenin güçlendirilmemiş minare ile olan karşılaştırması yapılmıştır. Onuncu bölümde sonuç ve önerilere yer verilmiştir. Bu bölümde kaynaklar ve özgeçmişe de yer verilmiştir. Çalışmada, analiz sonuçlarının röleve çalışmalarında işaretlenen çatlak bölgeleri ile uyumlu olduğu görülmüştür. |