| Popis: |
Amaç: Bu çalışmada, bağırsak parazitlerinin prevalansı ile bazı hijyen alışkanlıkları ve sosyo-demografik özelliklerinin ilişkisinin araştırılması amaçlanmıştır.Yöntemler: Çalışmanın ilk yılı parazitoz prevalansı ve anketlerle hijyen bilgi düzeyleri ölçülmüş, ikinci yıl kontrol ve müdahale grubu belirlenmiştir. Müdahale gruplarına eğitim verilmiştir. Üçüncü yıl bu kontrol ve müdahale gruplarında parazitoz ve hijyen konusundaki gelişme araştırılmış, sonuçlar karşılaştırılmıştır. İlk olarak, toplam 826 çocuğa ulaşılmış ancak öğrencilere ait 523 dışkı örneği ve 540 selofan bant örneği incelenebilmiştir. Dışkı örneklerine direk bakı, %0,85'lik NaCl, formol-eter konsantrasyon işlemi sonrasında lugol, kinyoun asit-fast ve trikrom boyama yöntemleri uygulanmıştır. Bulgular: İncelenen örneklerde 87 (% 16,1) Enterobius vermicularis, 79 (% 15,1) Giardia intestinalis, 73 (% 13,9) patojen olmayan çeşitli parazitler, 1 (% 0,19) Ascaris lumbricoides, 1 (% 0,19) Hymenolepis nana, saptanmıştır. Bulunan sonuçlar anket cevapları ile birlikte analiz edilmiştir. Dışkılama sonrası ellerini yıkamayan çocuklarda G. intestinalis yüksek oranda pozitif saptanmıştır. Ayrıca anne-baba eğitim durumu, ailenin gelir düzeyi ve baba mesleği ile bağırsak parazitleri varlığının ilişkili olduğu bulunmuştur. Üçüncü aşamada müdahale grubunda 68 (45,6%), kontrol grubunda 81 (54,4%) toplam 149 çocuk incelenmiştir. Eğitim sonrası müdahale grubunda giardiyazis ve enterobiazis olgu sayılarında belirgin azalma görülmüştür. Sonuç: Paraziter hastalıkların bu bölgede önemli bir halk sağlığı sorunu olduğu görülmüştür. Hijyen konusunda yapılacak eğitimlerin paraziter hastalıkları önlemesi açısından faydalı olacağı düşünülmüştür Objective: In this study, the prevalence of intestinal parasites and its relationship with some hygiene habits and socio-demographic characteristics of students in Yığılca were investigated. Methods: This study was conducted in three parts. Firstly, the prevalence of parasitic diseases was measured, and questionnaires about the level of knowledge of hygiene were administered. Secondly, control and intervention groups were determined. Lastly, some education and training courses were organized and provided to the intervention group, including parents and children, about the prevention of parasitic diseases and habits of cleaning. Results: In this study, 540 cellophane tapes and 523 stool samples were studied. Among the samples analyzed, 87 (16.1%) with Enterobius vermicularis, 79 (15.1%) with Giardia intestinalis, 73 (13.9%) with various non-pathogenic parasites, 1 (0.19%) with Ascaris lumbricoides, and 1 (0.19%) with Hymenolepis nana were found. G. intestinalis was highly positive among the children who do not wash their hands after defecation. Also, some intestinal parasites were found to be related to the socio-demographic characteristics of families; parental education, family income, and father's profession were found to be associated with the presence of intestinal parasites. After training, the intervention group showed a significant decrease in the number of giardiasis and enterobiasis cases. Conclusion: Education on hygiene will prevent parasitic diseases from an early age |
