| Popis: |
Dünya nüfusunun yaşlandığı son çeyrek asırda yaşlılık eksenli politikalar önem kazanmıştır. Nüfusun yaşlanması dünyanın birçok bölgesinde bir sorun olarak dile getirilirken bir yandan da hükümetlerin sosyal politika anlayışları daha çok yaşlı merkezli politikalara doğru evirilmektedir. Bu değişim yaşlılara yönelik sosyal politika uygulamalarının yıllar içerisindeki artış ve gelişiminin incelenmesiyle görülebilir. Bu tezde nüfusun yaşlanmasının sosyal etkileri ülkelerin emeklilik sistemleri, sosyal yardımları ve yaşlı bakım hizmetleri üzerinden incelenmiştir. Mukayese için seçilen İtalya, İspanya ve Yunanistan’ın geç sanayileşen ülkeler olmaları ve Türkiye ile kültürel olarak ortak yönlerinin bulunması, bu ülkelerin seçilmesinde etkili olmuştur. Söz konusu mukayese için birincil ve ikincil veriler incelenerek emeklilik harcamaları, sosyal harcamalar, yaşlı bakımı için formel ve enformel kurumların etkinliği gibi veriler üzerinden ülkelerin benzerlikleri ve farklılıkları incelenmiştir. Nüfuslarının yaşlanma hızları dikkate alındığında bu ülkeleri gelecekte yaşlı yoksulluğu, yaşlı refahında düşüş, güvenden yoksun bir yaşlılık dönemi, genç kuşakla çatışmalar gibi sosyal sorunların artış göstermesi düşünülmektedir. Bu açıdan, Türkiye’nin yakın gelecekte yaşlanması beklenen nüfusunu etkin kullanabilmesi için yaşlıların toplumdan uzaklaştırılmadan gündelik hayatın içerisinde mümkün olduğu kadar aktif olmalarını sağlayan ve enformel bakımı teşvik eden politikaların üretilmesi önerilmiştir.--------------------In the last quarter of the century, aging policies have increased in importance due to the ageing of the world population. This situation is a pressing issue in all industrialized countries; thus the governments have shifted the focus of the social policies towards elderly-centered policies. This change can easily be noticed from the increasing and developing number of social policies and practices for elderlies. The social impacts of the ageing population have been investigated with three factors which are pension systems, social assistance, and elderly care services. Italy, Spain, and Greece are chosen to compare with Turkey as they have cultural similarities and they are all late-industrialized countries. Through examining the primary and secondary data, similarities and differences between countries in terms of pension expenditures, social expenditures, the effectiveness of formal and informal elderly care institutions have been investigated. By considering their ageing population rates, social problems such as the elderly poverty, a decline in the elderly welfare, a precarious old-aged period, and relationships with younger generations involving potential conflicts will emerge in the future. In this regard, in order to utilize the estimated elderly population of Turkey effectively, some social policies which allow older adults to be active as much as possible in daily life without isolating them and informal care are proposed. |
